Echt diehards zijn we om op pad te gaan met zoveel regen voorspeld. Geen gezeur, plu mee en auto's stallen bij eindpunt en beginpunt. Yvette kent het beginpunt Bargapark: vroeger een bungalowpark, nu een woonwijk. De paraplu is gelijk nodig, en het is even puzzelen hoe die uitgeklapt moet worden. Bij het eendenmeer wagen we ons op de nieuwe vlonders. Aan de modder onder en naast de vlonders is te zien dat hier veel dieren hebben gelopen.
We zien helaas geen konijnen, slangen, libellen, vinpootsalamanders of rugstreeppadden. Maar wel grote grazers. Het lijken paarden, nee koeien, nee het zijn geiten. Langharig met grote horens. Ze zijn heel bang voor ons. Er sprint er eentje weg van ons vandaan. Maar de stakker blijft het pad volgen, dus we blijven hem op de hielen zitten...
We lopen 13 km door hei en stuifzandgebied. In totaal komen we twee wandelaars tegen: een stel dat het zelfde routeboekje als wij in de hand heeft en de route noord-zuid loopt. De markering is redelijk, al zoeken we wel even naar het smalle bosje in het bos waar we rechtsaf moeten.
We missen ernstig een bak koffie. Het café met de naam 'Rimpelt', de enige horeca die we passeren, is dicht, en de daarnaast gelegen vijfsterrencamping Roland is wel open, maar serveert geen koffie. Volgende keer nemen we een thermoskan mee!
Een bijzonder plekje is de Poaterskapel, afgelegen in het bos. Met het bankje buiten in plaats van binnen. Volgende keer nemen we ook een plastic zak mee. Met vieze schoenen stappen we de auto weer in. Naar huis, naar de koffie.
Poaterskapel |
bange geit |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten