Wietske heeft een voetblessure. Is het dan wel wijs om 14 km te gaan lopen? Ja, vindt haar fysiotherapeut. Dus gaan we op pad. Niet wetende dat we er vandaag meer dan 20 zullen lopen. De bushalte bij 't Wildt is er wel, maar er stop het eerste uur geen bus. En hetzelfde geldt voor Alem. Dan maar doorlopen tot aan Rossum.
Maar dat weten we allemaal nog niet als we 's ochtends uit de bus stappen bij Engelen. Het is al een half jaar geleden dat wij hier eindigden. Weliswaar hebben we in de tussentijd allerlei andere wandelingen gemaakt, het werd toch tijd dat we op dit punt weer verder gaan. Het is een bewolkte dag met wat miezerspetters. Wat een bijzonder woningproject is Haverleij. Met een grote Jenaplanschool midden in de wijk.
Haverleij |
Daarna struinen we langs de gekanaliseerde Binnendieze. Café Treurenberg vinden we te triest voor een koffiestop. Die nemen we bij De Lachende Vis in Empel. Brabantse gemoedelijkheid in dit partycentrum/ café, waar we op een dinsdagmorgen 11 uur de enige gasten zijn.
Na de pauze gaat het nog beter met het voetje. Maar help waar zijn de markeringen? We lopen toch echt wel goed? Jazeker. Maar de LF bordjes van de fietsers zijn over de roodwitte wandelstickers bevestigd. Foei.
Verborgen markering |
Hi there |
Empelse Dijk |
Het echte struinen doen we langs de Maas bij de Empelse dijk, voorbij Gewande tot aan 't Wild. Ja, en hier blijkt de bus dus pas vanaf half 3 te rijden. We gaan niet anderhalf uur bij een halte staan. Dan maar doorlopen. Langs verloren teenslippers, plastic flessen en allerhande zooi die hier is aangespoeld. Voer voor jutters. Wij klauteren voort, door de modder, tot aan het voetveer over de Maas bij Maren- Kessel. Wat een mooi dorp is Alem. In de voormalig NH-kerk zit het dakpannenmuseum. Naast de grote katholieke kerk is de bushalte. Maar dat schiet ook niet op. We gaan niet hier een uur wachten. Dus verder door maar weer. Langs de steenfabriek. Buik in, want we moeten ons door een hekwerk wurmen. Konijntjes gaan vliegensvlug over het verlaten terrein.
voetveer Marem Kessel |
verloren teenslipper aan de Maas |
In Rossum lopen we linea recta naar de halte. Een kwartier wachten, dat is te doen. Zeker zittend en overdekt. Volgende keer zullen we Rossum zelf goed doorlopen, want dat moet natuurlijk wel als je het Maarten van Rossumpad loopt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten