Wij zijn wel goed, maar niet gek. Met oostenwind, kracht 5 tot 6, gaan wij deze etappe van het Maas-en Peelliniepad niet van Beers naar Cuijk lopen. Wij kiezen voor de wind in de rug. Want - zo meldde de KNMI- het is vandaag de koudste 23 maart sinds 1916. De thermometer geeft plus 2 aan, maar het voelt als min vijf.
 |
| plataan-bolletjes in de wind |
Maar het is droog. En dus gaan we op pad. Met drie lagen kleding, thermolegging, dikste wanten en charmante oorwarmers. In de auto moet ik beide handen aan het stuur houden, wil ik niet van de A73 waaien. En daar lopen we even later Cuijk uit. Er is gelijk een mooi bospaadje, waar gesnoeid wordt. We lopen onder de A73 door en laten ons verrassen door de erven van de verschillende boerderijen. Sommige vervallen, met een speelbos als achtertuin. Andere keurig aangeharkt inclusief apenboom. Vlakbij de Mariamolen zit ook een bomenkweker. Zijn clandisie woont niet ver er vandaan: overal driehoekig gesnoeide boompjes.
 |
| Mariamolen Haps |
Van Haps zien we alleen de begraafplaats net buiten het dorp. Met een aandoenlijke Vredeskapel er naast. Was dit vroeger een carnavalswagen? De glas in rood ramen zijn met liefde gemaakt. En het Mariabeeld erin is niet eens vastgetimmerd. Leuk.
 |
| Haps |
Ondertussen waaien we vooruit. De boomknoppen wachten op de eerste lentezon. Een roofvogel geniet op een paaltje. Meeuwen volgen de tractor die het land omploegt. Meer is er eigenlijk niet.Of toch wel? Is dit een kippenboerderij? He bah nee. Hier wordt bont gefokt. Door het hek heen zien we gek geworden beestjes (nertsen?) in kleine hokken ronddraaien.
We nemen een pauze bij de picknickbank met uitzicht op Cinquant (doodlopende weg bij 50?). Het begint heel lichtjes te sneeuwen...
En even later weer een vreemd gebouw. Een enorm grote hoge glazen kas op een huis. We krijgen James-Bond visioenen. Wat is dit voor bolwerk? Ernaast een boerderijtje met nostalgisch klimrek in de vorm van een slak. Thuis via google kom ik erachter: de voormalige camping Jagerhof is verbouwd tot een recre-art- park met atelierwoningen voor kunstenaars.
Een klein stukje moeten we tegen de wind in. Dat valt niet mee! Maar dan is daar Sonja's auto al aan de rand van Beers. We waaien de auto in en rijden terug naar mijn auto in Cuijk. Met rode wangen genieten we na van deze onbekende omgeving zo dichtbij huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten