Gennep-Vierlingsbeek, (17 km)

Gelopen met Margot op zaterdag 20 augustus 2011 (routekaart)

Vandaag mijn  eerste etappe van het Pieterpad afgelegd. Om half negen lopen Margot en ik met wandelschoenen en heuptasje naar de halte van bus 83 bij Maldesteijn. We stappen uit in Gennep, dat we nog kennen van de avondkerstzang op de Markt op een zeer koude decemberavond. We gaan eerst naar de wc bij het statige hotel de Post tegenover het Gemeentehuis, waar we toen warme chocomel dronken. Eigenlijk is het hotel nog gesloten tot 10 uur, maar het boekje van het Pieterpad opent deuren…

gemeentehuis Gennep

In Gennep wordt de zaterdagmarkt opgebouwd. Ik ken wel wat winkeltjes, zoals de kaasboer waar ik vorig jaar 30 kaasletters kocht voor de Sinterklaasviering op mijn werk. Na een half uur verlaten we de bebouwde kom en komen in een stuk bos. Het heeft donderdag flink geregend in Zuid-Nederland en Belgie (vijf doden in Hasselt bij Pukkelpop), dus her en der moeten we voorzichtig wat modderpoelen zien te ontwijken. We hebben goed wandelweer voor augustus: 22 graden, een matig windje, geen kans op regen.

Na een donker afgelegen tunneltje (tja, daarom loop ik dus liever samen met anderen), komen we in een mooi natuurgebied Het Quin. Met vennetjes en overal bloeiende heide.

het Quin

Margot ziet op het klaphekje een belangrijk bord: over een half uur koffie/thee/fris met verse taart! Inderdaad komen we aan de rand van Afferden langs dit terrasje bij particulieren.

gastvrijheid bij Afferden

Een enkele andere wandelaar zit er ook al aan de kersen-kruimelvlaai… Onderweg zijn we trouwens nog geen Pieterpad-wandelaars tegengekomen. Deze gepensioneerde (?) man loopt drie weken achtereen met bepakking van Schoonloo naar Maastricht.

Met het pontje bij Afferden steken we samen met een tractor en twee fietsers de Maas over.

pontje bij Afferden over de Maas

Het laatste stuk valt samen met het Maasheggenpad, dat gelukkig wat schaduw biedt, nu het kwik stijgt tot 25 graden Celcius. Dit pad heb ik samen met Margot en Vera gelopen in februari op een ijskoude dag. Wat hadden we toen dode vingers en tenen! Nu ziet het landschap er uiteraard heel anders uit, het mais achter de heggen staat hoog. De vogeltjes kwetteren er nu op los.

De laatste kilometers zie je de eindbestemming Vierlingsbeek al liggen. Helaas missen we op 1 minuut de Veolia-treindienst van 13.22 uur naar Mook-Molenhoek. Dat betekent een half uur wachten op een stoepje. Na een treinrit van 20 minuten via Boxmeer en Cuijk haalt Nico ons met de auto op bij Mook-Molenhoek. Bij het lopen naar de auto merk ik dat mijn kleine linkerteentje niet 100% voelt. Mmm, toch maar eens achter een pedicure aan. Of moet ik nu al concluderen dat deze wandelschoenen niet goed genoeg zijn? Ik zal het merken als ik over twee weken met Wendeline drie dagen ga lopen: de eerste drie etappes vanaf Pieterburen.