Woudenberg - Amersfoort (19 km)

Gelopen op vrijdag 16 mei 2014 met Wendeline (route)

Dit is mijn laatste etappe van het Utrechtpad. Een stuurse buschauffeur 'van de regeltjes' brengt Wendeline en mij van Amersfoort CS naar halte Pothbrug in Woudenberg.
Het valleikanaal ligt er rustig bij: glinsterend water, met aan weerszijden grote weegbree (?) en hoge brandnetels. Aan de overkant loopt het fietspad. Wij nemen het klompenpad aan de westzijde. Even dreigen we echt door de brandnetels te moeten, maar gelukkig kunnen we een paar meter hoger over een dijkje lopen.
De schapen zijn hier geweest, gezien de honderden strontvliegen op verse keutels.  Even later komen we de kudde tegen. Ze zijn wel gewend aan wandelaars op hun pad.

Bij Landgoed de Boom missen we een markering, maar dankzij onze waakzaamheid lopen we niet al te ver door. Nu komen we bij Landgoed Den Treek. Wendeline kent dit terrein op haar duimpje. Ze weet precies te voorspellen waar we achtereenvolgens een ANWB paddenstoel, een bankje en een groen sappig weitje zullen tegenkomen. Het klopt als een bus.

Onze rustplek wordt een boomstam bij het veen. Een groep Leusder jongeren heeft hier een fantastische hangplek. Al ons meegenomen water en pakjes drinken gaan op, want het is echt warm weer. Heel anders dan vorige week! We komen langs de begraafplaats van Wendelines vader, en besluiten spontaan dat we vervolgens een bezoekje aan haar moeder zullen brengen. Het Utrechtpad loopt pal voor de deur van het verzorgingstehuis.

Na een gezellig bliksembezoek lopen we verder de stad in. Wat is er veel park in Amersfoort. Uitbundig bloeiende rododendrons. Op de centrale pleinen in Amersfoort (het Hof?) zitten de terrassen flink vol: wat wil je op vrijdagmiddag half 6? Wij hebben helaas geen tijd voor een terrasje. Thuis wacht een tenniswedstrijd voor Wendeline, en bezoek voor mij.

Gelderse Vallei bij Woudenberg

Landgoed Den Treek

Lange Jan in Amersfoort

Amersfoort - Baarn (17 km)

Gelopen op vrijdag 9 mei 2014 met Arline (route)

Als we elkaar treffen op station Amersfoort, schieten we in de lach: we hebben dezelfde broek aan!
Als echte bikkels gaan we op stap: voor regen en wind niet bang. De weg naar de Koppelpoort vinden we zonder kaart ook wel. En het hippe stukje Amersfoort achter de Koppelpoort kennen we ook. Maar richting Hoogland raken we de weg kwijt, omdat de voet- en fietspaden open liggen, en we waarschijnlijk een markering missen. Maar dankzij onze expertise in het lezen van kaarten en beschrijvingen komen we bij de Coelhorsterweg koelbloedig weer op de route.

In de tussentijd hebben we al een paar spetterbuitjes gehad. Ze waaien snel over. We hebben heerlijk de tijd om bij te praten over werk en meer. Arline komt met onverwacht nieuws: ze heeft een thermoskan koffie plus twee bekers in de rugzak! Het bankje dat daarbij hoort is snel gevonden: tegenover de Coelhorster kapel. We zitten er net, onder de bomen, als een echte bui losbarst. Wij zitten zo goed als droog.

Daarna gaat de route verder door de Eempolder. Merendeels asfaltwegen langs boerderijen. Knotwilgen aan weerszijden, jonge eendjes in de sloot, en vogels, veel vogels. De wolken worden donkerder en in dit stuk polder is geen enkele beschutting. Gelukkig blijft het bij losse flodderbuitjes. Bij voormalig stoomgemaal Zeldert nemen we onze tweede pauze. Een ezeltje in een stal is blij met ons bezoek. Nu komen we ook de eerste wandelaars tegen, die het pad tegengesteld lopen. Zij waarschuwen ons voor hoog gras verderop.

En ja, even later ploeteren we door heuphoge grasstengels! Het wordt nog avontuurlijk met een schaapskudde op de dijk, en zeer modderige paden waarbij we over schrikdraad moeten stappen. Nu zijn onze schoenen pas echt nat en vies. Geeft helemaal niks. We lopen vrolijk Baarn binnen, waar opeens de zon begint te schijnen. Langs wat mooie panden komen we soepeltjes bij station Baarn. Met appeltaart (de aardbeienslof is op) bij De Generaal sluiten we de wandeling af. Super!

Op de terugweg in de trein gaat het flink onweren en hagelen. Goede timing...

Koppelpoort

Coelhorsterweg

Slaagseweg

Bij stoomgemaal Zeldert

De Eem

Waar is het pad? Hier is het pad!

Zuidereind

Baarn

Dongen - Kaatsheuvel (18 km)

Gelopen met Wietske op maandag 5 mei 2014 (route)

Een spontaan plan: ik blijk vrij te zijn op 5 mei en het wordt een zonnige dag: dat wordt een bevrijdingswandeling op het Hertogenpad. Wietske is er wel voor in.
We verzamelen in Tilburg om met bus 127 naar Dongen af te reizen. Bij de huisartsenpraktijk gebruiken we het toilet, wat ons een standje oplevert...
We lopen langs de Hertog Janstraat in Dongen en gaan de fietsbrug over bij het Wilhelminakanaal. Wietske kent de brug wel, en ook het fietspad aan de overkant. Bij de volgende brug gaan we weer naar de andere kant van het kanaal. Een steile afdaling, brr, wat avontuurlijk. Tussen slootje en dijk loopt een graswandelpad.

De route loopt over de Korte Dijk en de Dongenseweg . Hier staat een coca-cola fabriek. Nooit geweten. Ik zal thuis eens op een colalight fles kijken.. Bij De Moerse Hoeve nemen we een koffiepauze. Een klein kopje koffie, maar met bonbon, chocoladeboon, cake-dobbelsteen en appeltaart, likeurtje (toch?) en slagroom.  Jammer van de rioollucht op het terras. En 9 euro fooi is ook wat overdreven.Het is goed zo!

Het wordt ondertussen warmer en warmer.  We spotten geen vleesetende lobelia of streepsalamander, maar vinden het desondanks prachtig hier. Met uitzicht op de skyline van Tilburg gaan we - al weer avontuurlijk - over een knuppelbrug: een soort van vlonder over heel ondiep en helder water. We komen onze eerste Hertogpadwandelaars tegen. We lopen een eindje met hen op. Ze wonen in Loon op Zand, dus het is voor hen een achtertuin-wandeling. We passeren een monumentale rode beuk. Nu willen we even pauzeren op een bankje, maar dat laat even op zich wachten. Eerst fotografeer ik rododendrons en worden we ingehaald door het wandelstel. Tja, en als we dan eindelijk bij een bankje komen, dan is dit natuurlijk al bezet door... juist.

Net om de hoek aan de rand van een open veld staat midden in de zon nog een bankje, even van de route af. Dan doen we dat, en Wietske is blij dat ze haar afritswandelbroek aan heeft.

Het laatste stuk is een en al bos, heerlijke dennengeur.  We worden opgeschrikt door gegil. Aha, dat is de mensenmassa in de Python van de Efteling! Even later zelfs te zien door het gebladerte. Langs Bosrijk lopen we de laatste kilometer naar de bushalte, waar de bus naar Tilburg en Den Bosch vrijwel direct aan komt rijden. Een abrupt einde van een heerlijke wandeling.

Wilhelminakanaal

Knuppelbrug

Breda- Dongen (20 km)

Gelopen op vrijdag 18 april 2014 met Wietske (route)

We beginnen aan een nieuw pad vandaag: het Hertogenpad. Ik ben niet toegekomen aan het lezen van de inleiding in het boekje. Wietske wel, en die weet me onderweg wat meer te vertellen over Breda. De aanlooproute van het station naar het kasteel van Breda combineren we met een paar winkelbezoekjes. Bij het kasteel begint de echte route. Een imposant, vierkant, gesloten gebouw. Aan de overkant loopt net een groep militairen het gebouw van de KMA binnen. Wij lopen het Begijnhof op, dat me wel doet denken aan het Amsterdamse Begijnhof. Via verschillende stadsparken wandelen we de stad uit.

We komen langs de zandverstuiving van het Cadettenkamp. En na het viaduct onder A27 zijn we in boswachterij Dorst. De bossen van Dorst zijn (grappig!) waterwingebied. Beuken- , berken- en dennenbomen wisselen elkaar af. Het ruikt er heerlijk. En het frisgroene blad schittert aan alle kanten.
Ook staan er op de juiste plek bankjes, zodat we af en toe wat pauzeren. We hebben vorige week gehoord dat we uitgeloot zijn voor de Vierdaagse, dus doen we vandaag maar 20 km.

We zien een hertje oversteken. Verder wat wilde grazers. En een paashaas. Een kinderdagverblijf heeft met foto's van de kinderen (verstopt in ei, kuiken of haas) een speurtocht uitgezet. Actieve ouders bemensen de stempelposten. De immense parkeerplaats en horeca van de Seterse Hoeve laten we voor wat het is. We nemen alleen nog een korte stop aan het Wilhelminakanaal. Daar bekijken we mijn fotoalbum van het Grote Rivierenpad.

In Dongen is vast ook nog veel te ontdekken (de ijzertijdboerderij, een ruinekerk, ...), maar we lopen linea recta naar de bushalte waar ook mijn auto al staat. Wietske reist terug naar Breda en ik rijd via de Efteling terug huiswaarts. Een veelbelovend begin van een voor ons nieuw wandelpad.

Park Valkenberg, vlucht uit Breda, tweede pinksterdag 1940

Kasteelplein

OLV kerk

De eerste Koningsdag in aantocht

Cadettenkamp

Boswachterij Drost: waterwingebied

Deventer - Klarenbeek (18 km)

Gelopen met Emmeke op vrijdag 11 april 2014 (route)

We mogen nog een tochtje, na de 40 kilometer van gisteren. We ontbijten vroeg, want zijn voor de wekker wakker. En zo komt het dat we al om 8.15 het hotel uitlopen. De markt op de Brink is in opbouw. Alle winkels nog dicht. We pikken de route op bij het station, waar forenzen komen en gaan. Door een leuk parkje met Vlaamse reuzen met spikkeltjes op hun neuzen, en pronkende pauwen en een blazende kalkoen.

Emmeke is nog niet eerder in Deventer geweest, dus vergaapt zich aan de gevels, de kloostertuin, de steegjes. Het is leuk zo vroeg door een stad te dwalen. Bij de IJssel komt het pontje er al aan. Fraai stadsgezicht vanaf het water. De volgende kilometers zijn langs de uiterwaarden van de Ijssel. Een ornitholoog op de fiets heeft een goede ochtend. Ook wij doen ons best: scholekster, kievit, fuut,?? Wat een gekwetter hier, prachtig. Ook nog langs een molen, dus het Holland-gevoel is weer optimaal aanwezig. Langs koeien en een gierwagen, toe maar. De kerkstraat in Wilp. De koster maakt zich klaar voor een begrafenisdienst. Wij bezoeken het toilet in het dorpshuis en laten ons niet ompraten om een omweg te maken langs een museumcafé aan de IJssel. Gewoon op een bankje op de grasdijk is ook prima! Deze dijk is de verrassing van vandaag We lopen er kilometers overheen, een stuk dijkroute rondom Huize de Poll. Langs wielen en kolken, door bossen: telkens over die dijk. Geweldig leuk. Een knalgeel koolzaadveld: ook al zo genieten.

Dan de shortcut bij Gietelo om bij bakker Bril een kersenflap te kunnen nuttigen. Kruidkoek van 601 gram in de rugzak. En daar stappen we de laatste kilometers door de Watergatstraat (weer een hond!!) en over de Veluwse Bandijk. Een verlaten boerderij bij Huize Ekebij is de zoveelste foto waard.  Tjongejonge, wat heerlijk gewandeld. Maar er komt nog een verrassing: een kabouterstraatje vlakbij station Klarenbeek. Wat schattig zeg. Helemaal blij gaan we onze treinen in. En ook nog vroeg thuis!

Deventer

U komt uit bij de Ijsselkade

Pont Wilp - Deventer

Deventer

Weerdseweg naar Wilp

Wilp, meisje in de wind

koolzaad

Holten - Deventer (40 km)

Gelopen met Emmeke op donderdag 10 april 2014 (route) en (route)

Vandaag een monstertocht voor de boeg. Al voor 9 uur zijn we bij station Holten. Daar gaan we noordwaarts. Fris groene boompjes op de hei. Geen tijd voor het diorama. Via een tunneltje komen we bij de nostalgische basisschool van Espelo. De kinderen zijn net klaar met buitenspelen.

Bij de Okkenbroekseweg is onverwacht een rustpunt. Helaas wel zonder wc en zonder lokale lekkernij (hoezo verwend). Maar met rivella uit de koelkast. Veel bomen in bloei; het ruikt zoet naar seringen. In de wei een pasgeboren kalf met waakzame moeder. Op kaart 20 van het routegidsje wijkt de route geheel af van wat we dachten. Maar we komen door een sprookjesachtig bos (met haas!) uit bij Lettele. Daar rusten we op een bankje bij de "waterval", terwijl begrafenisgasten het café uitlopen.

We proberen in blokken van twee uur te lopen. We wandelen veel over zandpaden, terwijl in de weilanden ernaast de gier wordt gedumpt. Lekker landelijk dus. De horeca bij Averlo blijkt een trendy café met speeltuin "Nunu"We lounchen er met een tonic. En dan gaat het fout. We zijn alweer zo'n 2 km verder als we langs een boerderij moeten. Daar staat een enorme Dobberman luidruchtig te blaffen. Moeten we nou rechts of niet? Laten we het maar doen, rechtdoor durven we in elk geval niet. Helaas loopt dit pad dood. We strunen door de bosjes en komen uit op de Veldhuizerdijk. Het is ons wel in orde. Als we maar niet langs die hond hoeven. Dan maar wat omlopen via de Raalterweg.

Bij Diepenveen zijn we best een beetje moe. We hebben ongeveer 30 km in de benen. Maar een snicker om 16.30 uur doet wonderen. Dus stiefelen we dapper door.  Een stukje langs de spoorbaan, een stukje aan de andere kant van de spoorbaan. Langs enkele villa's bij de Klinkenbeltse kolk: Jaguar, Landrover en camper in de voortuin. Dan nog 2 km door de wijk van  "arbeiderswoningen" van Deventer. Het station onderdoor en nu linea recta naar de Brink. Hotel Royal is snel gevonden!

vlakbij Holterberg

Bosschool in Espelo

Okkenbroek

Nunu

Langs het spoor bij Deventer