Dit is mijn laatste etappe van het Utrechtpad. Een stuurse buschauffeur 'van de regeltjes' brengt Wendeline en mij van Amersfoort CS naar halte Pothbrug in Woudenberg.
Het valleikanaal ligt er rustig bij: glinsterend water, met aan weerszijden grote weegbree (?) en hoge brandnetels. Aan de overkant loopt het fietspad. Wij nemen het klompenpad aan de westzijde. Even dreigen we echt door de brandnetels te moeten, maar gelukkig kunnen we een paar meter hoger over een dijkje lopen.
De schapen zijn hier geweest, gezien de honderden strontvliegen op verse keutels. Even later komen we de kudde tegen. Ze zijn wel gewend aan wandelaars op hun pad.
Bij Landgoed de Boom missen we een markering, maar dankzij onze waakzaamheid lopen we niet al te ver door. Nu komen we bij Landgoed Den Treek. Wendeline kent dit terrein op haar duimpje. Ze weet precies te voorspellen waar we achtereenvolgens een ANWB paddenstoel, een bankje en een groen sappig weitje zullen tegenkomen. Het klopt als een bus.
Onze rustplek wordt een boomstam bij het veen. Een groep Leusder jongeren heeft hier een fantastische hangplek. Al ons meegenomen water en pakjes drinken gaan op, want het is echt warm weer. Heel anders dan vorige week! We komen langs de begraafplaats van Wendelines vader, en besluiten spontaan dat we vervolgens een bezoekje aan haar moeder zullen brengen. Het Utrechtpad loopt pal voor de deur van het verzorgingstehuis.
Na een gezellig bliksembezoek lopen we verder de stad in. Wat is er veel park in Amersfoort. Uitbundig bloeiende rododendrons. Op de centrale pleinen in Amersfoort (het Hof?) zitten de terrassen flink vol: wat wil je op vrijdagmiddag half 6? Wij hebben helaas geen tijd voor een terrasje. Thuis wacht een tenniswedstrijd voor Wendeline, en bezoek voor mij.
 |
| Gelderse Vallei bij Woudenberg |
 |
| Landgoed Den Treek |
 |
| Lange Jan in Amersfoort |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten