Gees - Emmen (24 km)

 Gelopen op vrijdag 22 december 2023 met Wendeline

Als start van mijn kerstvakantie loop ik deze etappe van het Drenthepad. We doen in tegengestelde richting vanwege de voorspelde westerstorm. Afgelopen nacht is het zulk hoogwater geweest dat de Van Maerlantkering in de Nieuwe Waterweg automatisch is gesloten. Een unicum.

Wij merken in de bus van Hoogeveen naar Gees voorlopig niks van wind en regen. Op alles voorbereid zoeken we de start van deze etappe. Altijd even puzzelen of we wel in de goede richting lopen. Wat een prachtige rietgedekte boerderijen hier trouwens. Langs een eenzame jager en een huifkar vol jagers verlaten we Gees in de richting van Oosterhesselen. Voorzichtige toiletstop, want we willen niet voor een ree worden aangezien.

In Oosterhesselen een onverwacht kunstwerk gewijd aan het Drenthepad. De horeca is er dicht. dus we wandelen rustig verder. We hebben weer veel uit te wisselen. Stuk voor stuk zijn het kerstverhalen.Ondertussen lopen we over een nat heidegebied. 

De pauze nemen we in Sleen, dat nu een stuk gezelliger oogt dan destijds toen ik het aandeed met het Pieterpad. Er is zelfs een koffiecorner bij de warme bakker, waar we ons lenig naartoe manoeuvreren. Sleen deden we ook al aan in 2011!

De laatste tien kilometer is deels langs een drukke weg en deels door een bos. Via een manege komen we bij de rand van Emmen. Het oude dierenpark zien we niet. Slechts een richtingwijzer van de Wildlands. De giraffen bij de oliebollenkramen horen daar vast ook bij. Na deze verrukkelijke wandeling is het bijkomen in de boemel naar Zwolle en verder. Laat de kerst maar beginnen.

Zandkreekdam - Wissenkerke (22 km)

 Gelopen op vrijdag 8 december 2023 met Wietske

Door de hevige waterval in november is het treintraject tussen Bergen op Zoom en Goes verzakt. De reis duurt dus wat langer, maar eersteklas zitten we goed. Eenmaal uitgestapt bij de bushalte bij de Zandkreekdam schiet daar dezelfde fazant in de struiken, die we vorige keer hier ook zagen. Ons uitzicht is trouwens beperkt, door de geweldig mooie mist. Vooral bij de Zeelandbrug is het magisch hoe de brug in het niets lijkt te verdwijnen. De fotografie-club staat daar niet voor niets te oefenen.

Onderweg spotten we twee ezels, wat schaapjes en een standbeeld van drie (plus nog eentje) wijzen, dus we komen aardig in kerstsferen. Andere wandelaars zijn er nauwelijks. Hele einden lopen we alleen langs de Oosterschelde, met hooguit een passerende fietser. Oesters en scholeksters aan de rand van het water.

De etappe voert onderweg door twee plaatsen met een Voorstraat: Kats en Colijnsplaat. De horeca is er in de winter niet open, dus wij vinden bankjes op de begraafplaats van Kats en bij het praathuisje van Colijnsplaat. Vanaf de dijk is het mooi kijken over de daken van de jaren vijftig en zestig huisjes. 

De mist trekt op en een zonnetje verschijnt, waardoor we in de verte de Neeltje Jans en de Stormvloedkering zien. Deze staat volgende etappe op de rit. En allebei liepen we daar al overheen met het Nederlands Kustpad.

Onverwacht is er in eindpunt Wissenkerke wel horeca open. We genieten bij de biljarttafel van een winterse warme chocomel, voor we weer de bus instappen. Spelende straatjochies beschieten de bus met plastic pijltjes.

Trage Tocht Woudenberg (16 km)

 Gelopen op vrijdag 1 december 2023 met Wendeline

Deze wandeldag hadden we bedacht voor het Drenthepad, maar er is gedoe met treinen in Drenthe, dus we blijven dichter bij huis. En dat is helemaal passend bij deze week. De wandeldag kon niet beter gepland na alles wat niet gepland was.

Parkeren op de parkeerplaats achter de Hema en Albert Heijn van Woudenberg. En elkaar treffen bij het Cultuurhuis. Trefzeker lopen we het dorp uit. De kerstversiering van de winkelstraat van laten we achter ons. Langs een oude boerderij met nog paars bloeiende hortensia's. De weg oversteken en langs het water lopen, waar de eendjes in het koude water plonzen. De doodlopende weg, die we volgens de gids moeten volgen, loopt nu echt dood bij een hoveniersbedrijf. Daarom verleggen we de route en lopen we iets langer verhard.

In het bos bij het Henschotermeer is het even zoeken. Eerst maar eens op een boomstam de koffie drinken. Natuurlijk is er dan even later een prachtig bankje met subliem uitzicht. De zon schijnt op de kale bomen en de oranje bladeren op de grond. Her en der is het flink modderig. Op een ander bankje strijken we ook nog even neer, en we verlaten hem weer om plaats te maken voor twee andere wandelaars die er toch maar niet gaan zitten.

Terug in Woudenberg zoeken we nog een café op voor een kop thee bij een kerststukje. Dat tafereeltje zou ook best mooi zijn voor duizend stukjes.