Gelopen op vrijdag 8 december 2023 met Wietske
Door de hevige waterval in november is het treintraject tussen Bergen op Zoom en Goes verzakt. De reis duurt dus wat langer, maar eersteklas zitten we goed. Eenmaal uitgestapt bij de bushalte bij de Zandkreekdam schiet daar dezelfde fazant in de struiken, die we vorige keer hier ook zagen. Ons uitzicht is trouwens beperkt, door de geweldig mooie mist. Vooral bij de Zeelandbrug is het magisch hoe de brug in het niets lijkt te verdwijnen. De fotografie-club staat daar niet voor niets te oefenen.
Onderweg spotten we twee ezels, wat schaapjes en een standbeeld van drie (plus nog eentje) wijzen, dus we komen aardig in kerstsferen. Andere wandelaars zijn er nauwelijks. Hele einden lopen we alleen langs de Oosterschelde, met hooguit een passerende fietser. Oesters en scholeksters aan de rand van het water.
De etappe voert onderweg door twee plaatsen met een Voorstraat: Kats en Colijnsplaat. De horeca is er in de winter niet open, dus wij vinden bankjes op de begraafplaats van Kats en bij het praathuisje van Colijnsplaat. Vanaf de dijk is het mooi kijken over de daken van de jaren vijftig en zestig huisjes.
De mist trekt op en een zonnetje verschijnt, waardoor we in de verte de Neeltje Jans en de Stormvloedkering zien. Deze staat volgende etappe op de rit. En allebei liepen we daar al overheen met het Nederlands Kustpad.
Onverwacht is er in eindpunt Wissenkerke wel horeca open. We genieten bij de biljarttafel van een winterse warme chocomel, voor we weer de bus instappen. Spelende straatjochies beschieten de bus met plastic pijltjes.
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten