Meppel - Hoogeveen (28 km)

Gelopen op vrijdag 14 juni 2019 met Wendeline (route en deze route)

Meppel is leuk. Schouwburg Ochterop en de winkelstraten.
De synagoge is er niet meer. Er hangt een schilderij aan een muur in een steeg. Het monument voor de Joodse slachtoffer is indrukwekkend.
Wij lopen hier toch maar weer in vrijheid vandaag. We kunnen er niet vaak genoeg bij stilstaan. In gedachten. Want de voettocht gaat door. Langs een weiland met sloot en tig ooievaars. Langs een voormalig tolhuisje. Veel over fietspaden vandaag.
Halverwege pauzeren we op het terras van Boschzicht in Echten voorbij Koekange. Mannetje 1 en 2 staan er net op met het Westerborkgidsje in de hand. We nemen een lange stop. De zon heeft de miezer verdreven en wordt nu echt warm.
Hier in Drenthe denken we ook terug aan onze meerdaagse op het Pieterpad bijna acht jaar geleden alweer..

We denken ook vast vooruit over hoe we de laatste twee etappes zullen inplannen, met tijd genoeg voor een bezoek aan het herinneringscentrum in Westerbork. Maar eerst hebben we nog de kilometers tot Hoogeveen te gaan. We zien een bruidspaar bij een hip busje, we worden 'jongelui' genoemd, en we verdwalen een beetje tussen mannetje 1 en mannetje 2. Het is een lange etappe. Maar natuurlijk helemaal niks in vergelijking met wat bijvoorbeeld beschreven is in het boek dat we allebei onlangs lezen: De experimenten van Marion Pauw. Wij lopen hier uit eigen vrije wil, in wandeloutfit en gezond. Wij klagen al nooit over een pittige wandeling, maar al helemaal niet op dit pad. Het is 100% genieten en 100% gedenken. Een bijzondere ervaring, dit pad.

Vlieland (12 km)

Gelopen op zaterdag 8 juni 2019 met Petra (deel van deze route)

Het is pinksterzaterdag, dus het wordt voller op het eiland. Vanwege het slechte weer doen we rustig aan met het ontbijtbuffet. Pas rond half 11 beginnen we aan onze wandeling van vandaag. Tussen de buien door, is het plan... En met koffiestops natuurlijk.
Dus zitten we nog geen half uur later al aan de koffie in het Badhuis.  En nog een kop koffie. Beetje lezen en schrijven. Dit is fijn. Buiten waait het stevig.
Met de wind in de rug, kracht 7 (!) lopen we richting de volgende strandtent "Oost". Die ken ik nog niet. Er zit een bruid met haar bruidegom. De golven zijn hoog, en onderweg zijn we ook een haaitje tegengekomen. Hij leeft niet meer..
Na de haring en oude kaas wagen we het erop en gaan door de duinen de laatste kilometers doen. Nu komt de onvermijdelijke tegenwind. Het hagelt inmiddels ook. Dit is vechten tegen de elementen! Het geloei van de wind is indrukwekkend, vooral bij de jachthaven. Bankjes staan blank. Fietsers zijn afgestapt en lopen met de fiets aan de hand tegen de wind in.

In de Dorpsstraat is het weer droog en komt heel de wereld weer tevoorschijn. We hebben nog twee uurtjes om de bagage op te halen, te shoppen en om onze reispilletjes in te nemen!
De wandeling was waanzinnig mooi. Op kleine stukken zijn we ervan afgeweken. En het meest westelijke rondje bij de Kroonpolders liep ik in het najaar van 2016 al. Vanaf de boot zien we de Brandaris al. Dat wordt ons volgend wandeldoel. Een heerlijk vooruitzicht.

Vlieland (20 km)

Gelopen op vrijdag 7 juni 2019 met Petra (deze route en deel van deze route)

Ik ben al ruim 24 uur op Vlieland wanneer de snelboot arriveert met Petra aan boord. een warm welkom op de Veerkade. In de Dorpsstraat zit ons hotelletje. We laten daar de meeste bagage achter en gaan rustig op pad. Heerlijk: geen haast op Vlieland.
De vuurtoren is ingepakt voor restauratiewerkzaamheden. Het lijkt wel een kunstwerk van Christo. Mooi uitzicht op de oranje daken van het dorp.

Het ruikt zalig naar dennen. Een lepelaar vliegt op. Een enkel konijntje hopt over de weg. De rozebottelstruiken verspreiden zoete geuren. We horen het ge-oehoe van de velduil. Kortom: we zijn er lekker even uit.

Bij het Posthuijs strijken we buiten neer voor een verse muntthee. De poes ligt er binnen te dutten op een stapel tijdschriften. Maar dan is het ineens gedaan met onze rust. Buienradar heeft een alarm aan. Code oranje. Om zeven uur zal er een gig onweer en windkracht 7 opsteken, met 15 mm regen. Oei, het is nu half 3... Haastig rekenen we af en gaan in vlot tempo weer op pad. We gaan de route iets inkorten.

Het stuk strand - met poëzie-sporen van de Vliehors expres- hebben we helemaal voor onszelf alleen. Wel een uur lang. Dan steken we de duinenrij over bij een strandopgang en lopen aan de andere kant van de duinen verder. Achter ons wordt het al donkerder. We komen bijna niemand tegen.. We doen maar vast de regenbroeken aan wanneer het begint te spetten. Maar het zet niet door. De bosrand nadert. Durven we door het bos, of vliegen de takken ons dan om de oren? We wagen het erop. Het is wel klef warm in de regenpakken. Maar als we ze uitdoen begint het net weer te spetten. Om kwart voor 7 zijn we in ons hotel. Nog geen vijf minuten later kletteren de regen druppels op de ramen. Zo, dat hebben we mooi gedaan. Pas als het weer droog is (en wij weer schoon) gaan we een hapje eten in de Dorpsstraat. Zal het nog verder gaan hozen? Het noodweer lijkt Vlieland te schampen. Maar kijken hoe dat morgen zal zijn..

Elst - Arnhem (18 km)

Gelopen op zondag 2 juni 2019 met Emmeke (route en deel van deze route)

De warmste 2 juni ooit. Tropisch record. Sinds de weerstatistieken werden bijgehouden dan. Misschien hadden de Romeinen regelmatig dit temperatuurtje. En die hadden geen zonnebrandcrème ;-)

Vermomd als twee gedreven trainingswandelaars voor de Vierdaagse verlaten we station Elst. Bij de enorme kerk in Elst bekijken we de contouren van de Romeinse tempel. Dit was één van de grootste ten noorden van de Alpen. Het centrum van Elst ziet er vandaag maar leeg uit zonder tribunes en juichende mensen.

We duiken de natuur in via de componistenwijk. Een kaarsrecht betonnen fietspad met aan weerszijden klaprozen en fluitenkruid. Pas achter de Trafo is er schaduw en geen bankje.
Langs een nieuwbouwwijk van Arnhem Schuijtgraaf gaat de wandeling verder. Een enkele kano, een kind onder de sproeier, veel fietsers: Nederland recreeert.

Het zachte briesje maakt dat we het prima volhouden. En om ons heen is het zo mooi frisgoen met bedwelmende geuren van jasmijn en meidoorn en weet ik niet wat. We komen weer langs een castellum. We stevenen af op Arnhem, maar keren bij een brug toch weer om. We moeten wel de route volgen en nog een extra lus maken langs water. Sowieso veel bruggetjes en water vandaag. Dat Park Lingezegen is een aanwinst voor de regio.

Eindelijk een echt terras: bij De Oude Steencamer (bekende plek!) strijken we neer. Nu is het nog maar 5 km naar station Arnhem. We stemmen onze ETA af en gaan weer vrolijk verder. Rome is de andere kant op. We steken de Rijn over en staan eigenlijk direct bij de voorkant van het station. Nu alleen nog water kopen en dan instappen in trein respectievelijk auto met verhalen uitwisselen over de Veluwe.