Meppel is leuk. Schouwburg Ochterop en de winkelstraten.
De synagoge is er niet meer. Er hangt een schilderij aan een muur in een steeg. Het monument voor de Joodse slachtoffer is indrukwekkend.
Wij lopen hier toch maar weer in vrijheid vandaag. We kunnen er niet vaak genoeg bij stilstaan. In gedachten. Want de voettocht gaat door. Langs een weiland met sloot en tig ooievaars. Langs een voormalig tolhuisje. Veel over fietspaden vandaag.
Halverwege pauzeren we op het terras van Boschzicht in Echten voorbij Koekange. Mannetje 1 en 2 staan er net op met het Westerborkgidsje in de hand. We nemen een lange stop. De zon heeft de miezer verdreven en wordt nu echt warm.
Hier in Drenthe denken we ook terug aan onze meerdaagse op het Pieterpad bijna acht jaar geleden alweer..
We denken ook vast vooruit over hoe we de laatste twee etappes zullen inplannen, met tijd genoeg voor een bezoek aan het herinneringscentrum in Westerbork. Maar eerst hebben we nog de kilometers tot Hoogeveen te gaan. We zien een bruidspaar bij een hip busje, we worden 'jongelui' genoemd, en we verdwalen een beetje tussen mannetje 1 en mannetje 2. Het is een lange etappe. Maar natuurlijk helemaal niks in vergelijking met wat bijvoorbeeld beschreven is in het boek dat we allebei onlangs lezen: De experimenten van Marion Pauw. Wij lopen hier uit eigen vrije wil, in wandeloutfit en gezond. Wij klagen al nooit over een pittige wandeling, maar al helemaal niet op dit pad. Het is 100% genieten en 100% gedenken. Een bijzondere ervaring, dit pad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten