Voorschoten - Scheveningen (27 km)

Gelopen op zaterdag 17 januari 2015 met Emmeke (route)

Holladiejee, precies tegelijk komen we aan op de parkeerplaats van station Voorschoten. Manlieven hebben een eigen programma, wij gaan 9.30 uur aanvangen met de laatste etappe van het Marskramerpad. Koud, maar zonnig, en in tegenstelling tot vorige week zero wind.

Bekend gebied voor ons, én goed gemarkeerd. Vogelspotters met verrekijkers om de nek, en hardlopers met mutsen op het hoofd. Meerkoetjes in de sloot, gegak van een gans, en een flinterdun ijsvlies. Koude voeten van mij, pijnlijke voet van Emmeke, maar daar denken we niet aan.

Op Landgoed de Horsten rijdt de marechaussee rond. Zal er wel vaker rijden, maar valt ons extra op: tien dagen na Charlie Hebdo. De seringenberg is in al die jaren niets veranderd. In de klimboom ervoor klauteren ook nu een paar kinderen. Bij de theekoepel tanken we bij met koffie, tussen Haagse Indiers en hertengeweien. De kilometers erna volgende een landgoederen fietsroute. Wat staan hier een mooie buitenplaatsen, eigenlijk pal naast de N44. Geklop van een specht, een wegschietende eekhoorn. Bij landgoed De Wittenberg nemen we op een bankje onze lunchpauze met zicht op een doppie van een roodborstje.

ingang De Horsten

Seringenberg

Wat een sjieke wijk, dat Marlot. En waarom ken ik dat niet? Zodra we Den Haag verder binnen lopen (Zandvliet is plat!), ziet Emmeke de eerste bekende. De klok van Den Haag CS staat als vanouds op het stationsplein. Door de stad is het kriskras lopen langs de Haagse highlights: Schouwburg, Mauritshuis, Binnenhof, Paleis Lange Voorhout etc.

Landgoed De Wittenberg

Huize Marlot

Bij Juliana's nemen we een tonic en dan gaan we de laatste 7 km lopen. De rood-witjes dansen voor onze ogen. Deze etappe liepen we met het Hollands Kustpad twee jaar geleden in omgekeerde richting. Dus de bekende plekken: Vredespaleis, Indisch Monument, Rosarium, Badkapel, Circustheater en ja: het Kurhaus!
De mannen komen er ook net aan en na een fotoshoot (met de trieste pier op de achtergrond) duiken we een etablissement in voor verse jus d'orange.

De roodwitjes dwarrelen voor onze ogen

Tot slot lopen we nog 1,5 km naar De eetkamer van Scheveningen. Superrestaurant ! Ik krijg een rood-witje van Emmeke! Feestelijk besluit van 360 km wandelafzien en wandelplezier. Wat is Nederland mooi van oost naar west. Wat waren de vriendelijkste en meest opmerkelijke personen op ons pad? We blikken terug. En kijken vooruit. Wat nu? Bijkomen en de agenda gaan trekken voor het Pelgrimspad!

Hoogmade- Voorschoten ( 20 km)

Gelopen op zondag 11 januari 2015 met Emmeke (route en stukje van deze route)

De voorlaatste etappe van het Marskramerpad. In 2014 liepen we zeven tweedaagsen en kwamen van Bad Bentheim tot Hoogmade. Nu is onze B&B in Leiden op Het Rapenburg. En de beste tot nu toe! Een vriendelijke gastheer, die met zijn zoon een heerlijk diner verzorgde. Genoten van een fijn hard bed en een niet te hard ei bij het ontbijt.

En dan het wandelen: het knmi heeft voor vandaag code geel afgegeven, vanwege de zware windstoten. We moeten inderdaad flink tegen de westenwind in op de onbeschutte polderwegen. En het gebulder om onze oren maakt dat we minder makkelijk kunnen kletsen dan gebruikelijk. De natuur is kaal in januari: weinig kleur. Maar tot de lunch schijnt de zon en dat maakt het toch een mooie tocht: langs oude boerderijen, reigers in de velden (die houden wel van vliegen in de storm!) en futen in de sloot. Langs het Utrechts jaagpad staan veel bankjes van particulieren. We kiezen er eentje uit voor een korte stop.

Een vader en dochter verwijderen de kerstversiering in de voortuin. Leiderdorp blijkt mooier dan we dachten met een oude stadskern. We lopen er met moeite over de A4, die hier verdiept is. En het is natuurlijk erg leuk om Leiden binnen te wandelen. Langs Vismarkt en Pieterskerk, waar zowaar de B&B gastheer opduikt.

Na de lunch op het Rapenburg zetten we de tocht voort. Door een stadspark en het Cronesteynpark. Veel joggers en route: goede voornemens in het nieuwe jaar? Langs de Vliet hebben we pal wind tegen. De skyline van Voorschoten is lelijk: veel nieuwbouw die quasi-oud is. De dorpskern van Voorschoten verrast ons dan weer wel. Gezellige cafés en oude bomen bij de kerk. We eindigen onze etappe bij station Voorschoten. Volgend weekend onze laatste etappe: van Voorschoten naar Scheveningen. Komt helemaal goed!

leiderdorp

leiden

vismarkt

sterrenwacht

de vliet

voorschoten

Rheden - Dieren ( 9 km)

Gelopen op zondag 28 december 2014 met Nico (stukje van deze route)


Op de valreep van 2014 begonnen met een nieuw streekpad: Het Veluwe Zwerfpad!

Een mooie sneeuwwandeling op een zonnige zondag. Gisteren is de eerste sneeuw van het jaar gevallen. De treinen rijden volgens dienstregeling. In Rheden lopen we over de Schietberg. Vlak voor Koepel de Kaap hebben we een prachtig uitzicht over de Posbank. Het is er natuurlijk druk op een dag als vandaag. Onze route buigt af en komt niet over de Posbank zelf. Maar ook wij komen wat gezinnen met sleetjes tegen.

Het is stil in de bossen, behalve het geknerp van het ijs onder onze schoenen. De markering is goed. Door onze eigen fout missen we een afslag. Toch het hekje gevonden en over het weiland gelopen met veel wilde grazers. Nico zakt weg in de sneeuw/stront.
Mooiste moment: het gefluit van de stoomtrein uit de verte.
In Dieren is bijna alle sneeuw weg..

Gelopen in 2014: 793 km

Posbank

Koepel de Kaap

Dieren

Crayenhut - Heitrak (22 km)

Gelopen met Wietske op donderdag 18 december 2014 (route en route)

Na precies vier weken lopen we weer verder op het Hertogenpad. Na vandaag nog maar drie etappes te gaan voor we in Roermond zijn. Gelukkig hoeven we daar vandaag niet heen, want de stad is afgesloten vanwege vrijgekomen asbest na een brand.
We beginnen met een paar kilometer langs het Peelkanaal (een haas schiet weg!), met om de zoveel meter een kazemat/ vleerhuizenverblijf. Het pad is heel modderig, want het heefty erg veel geregend de laatste dagen. Nu is het droog, maar volledig bewolkt.

Bij de spoorlijn bij Griendsveen tover ik de thermoskan koffie uit de rugzak, en Wietske de cake. Zittend op een regenbroek op een kazemat-ruïne genieten we ervan. We konden maar ternauwernood de spoorbaan oversteken: er wordt aan de weg gewerkt, en het hek waar we overheen moeten klimmen is best hoog!

Na onze koffiestop komen we het een na het andere picknickbankje tegen. Griendschveen is een gehucht met een oude school en pastorie. En er wonen heel veel eenden! Daarna gaan we de natuur in, en komen we kilometers lang werkelijk niemand tegen. Dit is het hoogveen van de Peel. Zelfs in de kaalte is het er prachtig. Een gouden glans over de stengels, berkenbomen, vennetjes, kale takken.

Onze tweede stop doen we met uitzicht op boomstammetjes in het water. Schilderachtig. We worden er stil van. Als we weer in de bewoonde wereld komen treffen we twee jonge boerenjongens die met een jachthond de schapen naar een volgend weiland drijven. Wat kunnen die schapen rennen! Met een hoog fluitje ontvangt de hond commando's. Hij doet zijn werk erg goed. De schapen halen ons in. Nu lopen we op asfalt en dat blijft de laatste vijf kilometer ook zo. Het is een saai stuk langs een provinciale weg. Wat jongeren komen ons tegemoet rijden met de schooltas achterop de fiets. Het begint wat te spetten en de wind steekt op.

Bij de bushalte van Heitrak hoeven we maar een kwartiertje te wachten. De buschauffeur is trots op onze prestatie. De busreis eindigt in Deurne, een intercity-station waar we nooit eerder waren.
In het nieuwe jaar gaan we weer verder!

Peelkanaal

Griendschveen

Peelpuisten/ veenstobben