Terschuur- Amersfoort (25 km)

Gelopen op woensdag 9 juli 2014 met Emmeke (route)

Wat een waardeloze nacht in een kuilbed. Mijn rug is zo stijf dat Emmeke mijn sokken en schoenen bij me aan moet doen! Na een snel ontbijt vluchten we de B&B uit en zijn we al om 08.15 uur op pad. Het is nog grijzer en natter dan gisteren en het waait. Na een uur zijn we tot op de onderbroek nat. Erger kan niet, dus we hebben de grootste lol.  Taluds beklimmen, langs een vangrail laveren? Wij draaien onze hand er niet voor om.
Het Marskramerpad is 8 km gewijzigd, en de papieren omleiding valt als een vochtig vodje uit elkaar. Groot is onze vreugde in Achterberg, waar we drie kwartier bijkomen in De Roskam, een knus etablissement. Kersenvlaai en apfelstrudel en twee maal koffie: zo wij kunnen er weer tegen.
En verder gaat het weer: langs zwiepend gras op een schouwpad en jaagpad. Een omweg langs kasteel Stoutenburg kan er ook nog bij. Het toppunt van lelijkheid doen we ook nog aan: langs de snelweg A28 bij Amersfoort. Door Park Randenbroek en dan staan we opeens tussen het winkelpubliek in de Langestraat in Amersfoort.
We zijn echt bikkels. Hulde aan ons. Voeten verweken, blaren ontstaan, maar onze liefde voor het Marskramerpad blijft altijd bestaan.

OLV kerk Amersfoort, Lange Jan

Stroe - Terschuur (25 km)

Gelopen op dinsdag 8 juli 2014 met Emmeke (route) en (route)

Vandaag reist Murphy met me mee. Na een zonnestralend lang weekend worden nu twee dagen verwacht met louter wolken en regen. Ik reis per trein, maar strandt, vanwege een defect treinstel. In de zeikende regen kom ik Emmeke tegen op Ede-Wageningen. Tijd zat voor een kop koffie in de stationsrestauratie, temeer daar de bus niet op komt dagen. Enfin, tegen elven starten wij dan toch weer op het Marskramerpad, bij bushalte De Drie Musketiers in Stroe. We zijn een bonte verschijning in blauwe regenjas en rode regenponcho. Het gidsje is al snel doorweekt, alsmede onze schoenen en sokken.
De route is best heel mooi, maar we moeten toch vaak naar de grond kijken om modderplassen te vermijden. Nergens een rustpunt, dus strijken we neer op een plastic zak aan een picknicktafel. We zijn twee wandelende vuilniszakken.

De Appelse heide begint al te te bloeien. Een kudde schapen gaat blaten als wij hun weiland passeren.
En een klasje koeien poseert voor een foto. En passant wijzen ze ons de weg: hier moeten we afslaan richting Zwartebroek. Heel toepasselijke naam. De laatste kilometers naar Terschuur hebben we het zwaar, alsof we al 40 km in de benen hebben. Maar we zingen ons de route door.

Zaten twee rugzakken aan een picknicktafel, zegt de een tegen de ander...

Glimworm? Slangetje?

Hoe toepasselijke naam

B&B De Tolboom in Terschuur

Bij B&B De Tolboom aangekomen, laten we een pizzakoerier langskomen. Wij willen onze kamer niet meer af. Helaas geen kranten voor onze natte schoenen, geen handdoeken voor onze natte lijven, geen lont in de kaars voor een sfeerlicht, geen lekkere wijn, geen lunchpakketten voor morgen en geen twee harde bedden. Maar wij zijn niet van het type klager, dus genieten we van het Brabantkoor op TV-zender Brava met het Requiem van Duruflé. En scoort Duitsland binnen een kwartiertje vier keer tegen Brazilië in de kwartfinale. De 7-1 horen we morgen pas, wij slapen.

Kaatsheuvel - Vlijmen (24 km)

Gelopen op donderdag 19 juni 2014 met Wietske (route)

Startpunt vandaag is bushalte Horst in Kaatsheuvel. Over de muur zien we de nog lege karretjes van het Land van Laaf en we ruiken al de poffertjeslucht. Wij gaan de Loonse en Drunense duinen in. Een uitgestrekt natuurgebied. In het gidsje van het Hertogenpad staat: "Verdwalen in de grootste zandwoestijn van ons land is er niet meer bij, met het wandelroutenetwerk dat de Loonse en Drunense duinen in 2009 kregen, Je klunt ze moeilijk missen, de 700 kleine aanwijzingsbordjes, en de vele overzichtsborden en informatiepanelen langs in totaal 125 km in wandelroute."

Voel je hem aankomen? Wij verdwaalden na de eerste acht kilometer hopeloos op de zandvlakte. De zon is achter de wolken, dus helpt ons niet ons toch al matige richtingsgevoel te corrigeren. We ploegen door het zand, belanden in het bos, vinden iets wat door moet gaan voor een wandelpaadje en lopen zeker 20 minuten voor we weer op een fietspad komen. De eerste de beste fietsers vragen we om de weg naar de Drie Linden. Gewoon knooppunt 34 volgen..Maar fietsknooppunten hebben een andere nummering dan onze wandelpaden. We komen gelukkig toch uit bij Horeca. Eindelijk koffie.

Deze tent heet echter Bosch en Duin en ligt aan de zuidkant van de zandvlakte. Dat was niet de bedoeling. Wij moeten naar het noorden. Dus banen we ons even later weer een weg door de zandvlakte, nu met een rijtje wandelknooppuntcijfers op zak. Verdwalen doen we niet meer, maar we hebben flinke vertraging op ons schema opgelopen. Hindert niet, de natuur is prachtig. Dan passen we ons schema aan. 's-Hertogenbosch is vandaag niet meer haalbaar, het wordt Vlijmen.

24 km van het LAW afgelegd, plus een stuk of 8 extra zandkilometers. Gespot: konijntjes, een eekhoorn, en vossenholen. Mooi stuk Nederland! Niet ongerept, maar wel uitgestrekt en verlaten. We zagen een paar schoolklassen. En vrijwilligers van het wandelknooppuntnetwerk vertellen dat zij tot Budapest gelopen hebben. Ze kennen ook de verslavende werking van wandelen.

Minpuntje tot slot: de volgende ochtend ontdek ik rode plekken op mijn enkels. Ziet eruit als overbelasting. Even pas op de plaats dus.

Zorgboerderij in Giersbergen

Grunewald - Goch (11 km)

Gelopen op zondag 15 juni 2014 met Frédérique (route)

Het is bijna het eind van het schooljaar. Toch tijd genomen voor een wandeling. Na een uitgebreid vaderdagontbijt vatten we de wandeling aan. Het is wel even zoeken naar het eindpunt van de vorige keer in Grunewald. Eenmaal op het pad, valt op hoe goed het is gemarkeerd. We zijn blij dat de route gedeeltelijk in de schaduw van bomen is, want de zon is erg aanwezig.
Het grootste gedeelte lopen we langs de Niers. Daar zijn mensen gezellig aan het kano-en roeien. Het wandelpad is populair bij Duitsers met of zonder ezel.
Precies halverwege is een terrasje in de taveerne van het klooster Gut Graefenthal. Idyllisch hier! De bediening is half Nederlands, half Duits. Na een frisdrankje lopen we weer verder langs de Niers, kan niet missen. In einem Bächlein helle... Nee, forellen (of palingen) zien we niet.
Ik zie al weer uit naar het vervolg"Van Goch naar Weeze. Misschien dat het deze zomer gaat lukken om dit stuk met Nico te lopen?

vliegend hert

Gut Grafenthal

Niers

Hoenderloo - Stroe (25 km)

Gelopen met Emmeke op vrijdag 13 juni 2014 (route en een stukje van deze etappe)

De vlaggen hangen uit: Ofwel met schooltas ofwel oranje, want gisteren was de eindexamenuitslag en vanavond is de eerste wedstrijd van het WK Brazilie: NL-Spanje.

Wij ontbijten voor achten bij De Boer'nkinkel. Het lunchpakket bestaat uit:
- een pak (!) sinaasappelsap van 1 liter met plastic bekertjes
- zelfgebakken, dus vers en zelfgebakken, nog warm, dus vers brood
- fruitsalade in een bakje (normaal is dat 1 fruitstuk)
- sultana's, nee die dus toch niet (dan neem ik die weg), want we hebben onze fruitbakjes gevuld.

We raken er niet over uitgepraat en gelachen. Vandaag lopen we even ver als het graden warm is.
We hopen herten en zwijnen te treffen. Het begint goed met zwijnenpoep en hoevensporen. De oogst is zielig: een dood zwijn op de weg! Een marskramer met zelfgevlochten mand op de rug en hond aan de riem zegt dat zijn hond en hij drie kleine zwijntjes hebben zien wegsprinten. Aaahhh.

We besluiten om eindelijk eens onze mond te houden om de kans te vergroten wild te spotten. Het lukt goed genoeg: drie herten springen op uit het struikgewas. Prachtig. De route van vandaag is top. Bossen en hei wisselen elkaar af. De eerste bosbessen en bloeiende hei. Uitzicht op Radio Kootwijk. Kleurige vingerhoedskruid. Getjilp van de duinpieper en gekoekoek van de koekoek. Schaduw van eikenbomen, die zijn geplant omwille van de hars-schors voor de leerlooierij.

En we ontmoeten een echt marskramerstel. Ze waarschuwen ons voor mul zand. Zij willen het Hollands Kustpad van Biarritz tot Gdansk gaan lopen!Nou, wij zijn blij dat we na 25 km in Stroei-foei aankomen. Met halve zonnesteek en op tijd verwijderde teek. Wel honderd keer zeggen we wat een prachtige tocht dit was. We sluiten af met een bitter lemon en tonic op een terrasje van De Landing  in Stroe. Dan de bus en trein in. We zijn nu op de helft van het Marskramerpad!!!

Schaapskooi Hoog Buurlo

Klarenbeek - Hoenderloo (20 km)

Gelopen op donderdag 12 juni met Emmeke (route)

Zonder jas en met kleine rugzakken treffen we elkaar op Klarenbeek. Het wordt een warme tweedaagse en we hebben alleen het hoogstnoodzakelijk mee. De draaglijke lichtheid van onze rugzak....

Natuurlijk eerst langs de kabouters. Er ligt veel kroos in de heldere en ondiepe Beekbergse Beek. Bij Oosterhuizen komen we langs een superknus schuurtje/ rustpunt 'Buitenhuis'. Voordat we in Beekbergen zijn kruisen we het toeristisch stoomtreintje Apeldoorn- Dieren. Fotoshoot voor het thuisfront! Daarna loopt het Marskramerpad samen met het Maarten van Rossumpad, waar ik eerder liep. Bij Beekbergen denk ik dus weer aan Hun Geheim van Sanne Havelte. Is het daardoor dat we op het Konijnenkamp fout lopen? We lopen te ver door en gaan terug. We lopen te ver terug en en draaien weer om. Op goed geluk lopen we achter de man met rode rugzak aan. Ja, we zitten goed! Het ruikt heerlijk in het Spelderbos. De beschrijving doet ons Zwitsers aan: u loopt over een richel met links en rechts paden die u negeert. Op het hoogste punt houdt u rechts aan en loopt nog steeds over de richel.

De markering bij de Oude Beekbergse Weg is matig. We twijfelen of we goed lopen. Het valt dit keer mee. En we lopen monter langs het Instituut voor jongerenhulp in Hoenderloo. Bij het witte kerkje met de groene toren van Heldring halen we de sjokkende man met rode rugzak in. En zo staan we opeens voor de Boer'nkinkel. Om half vijf nemen we eerste een bitter lemon en tonic op het terras.

Gedouched en in frisse kledij eten we buiten op het terras. De fanfare oefent in bordeaux kostuum. We doen nog een avondwandelingetje op slippers naar het lekkerste ijs van de Veluwe: Ijs van Co.

Hoenderloo

Hoenderloo

Zutphen - Deventer (18 km)

Gelopen op zondag 1 juni 2014 met Petra (route)

Het is Hemelvaartsweekend. We treffen elkaar op station Zutphen. We gaan naar Deventer lopen. Nemen we de hoofdroute van het Hanzestedenpad (18 km) of gaan we voor de oostvarinat van 26 km via Eefde, Gorssel en Epse? Petra denkt aan de woorden van de fysiotherapeut en beslist voor het eerste. Zo lopen we gelijk de eerste kilometers over ziektes en kwaaltjes te praten, als vanouds.

We raken er zelfs de weg door kwijt, want we slaan het Kerkenpad in, dat ook roodgeel gemarkeerd is. Dit is echter niet de hoofdroute, maar een dagvariant van het Hanzestedenpad. Gelukkig komen we bij het Gemaal weer op de route. We smeren ons lekker in met zonnebrand ter versterking van het zomergevoel. De klaprozen, vlinders en graspluimen doen de rest.

Bij een water nemen we een picknickstop en gaan verder over de graskade. Overstapjes nemen en dicht langs koeien lopen.  Op stukken asfalt worden we door motorbendes ingehaald. Pas bij Wilp, bij museumcafé de Kribbe, is onze koffie-stop. Het is vol op het terras, maar we vinden nog een schaduwplek.

Het laatste stuk langs de Ijssel liep ik een paar weken geleden in omgekeerde richting: het Marskramerpad. Met het pontje bij de Deventer brug gaan we de IJssel over. Aan de overkant klinkt al gezellige muziek vanuit de stad. We nemen nog een drankje op de volle terrassen op de Brink. De burgemeester komt er net uit het stadhuis vanwege een expositie op het plein.

Helemaal onthaast en vol nieuwe plannen stappen we de intercity in. Topdagje!