Gelopen op vrijdag 12 januari 2024
Met de eerste trein op weg naar het noorden en pas bij Leeuwarden wordt het licht. Bus 51 brengt me in Oenkerk. Een primeur in mijn leven. Uitzicht op weilanden en direct het terrein op van een State.
Ik koos deze etappe met de hoop schaatsers te zien. En vooral voor het geluid van de ijzers op het natuurijs. Maar helaas: de dooi is ingetreden en alleen restjes bevroren water zijn zichtbaar aan de oevers van de slootjes. De postbode van Oenkerk vertelt me dat ze gisterenochtend nog met de kleinkinderen op het ijs stond. En ze heeft met hen het Elfstedenpad gefietst in zes dagen.
Dit is ook zo'n beetje mijn zesde dag op het Elfstedenpad. Eigenlijk zou ik - volgens het boekje- van Sloten naar Oudemirdum moeten wandelen door het Gaasterland. Maar nu dus alvast maar de laatste etappe langs een klotsende Dokkemer Ee en Bonkervaart. Wat wél aan de Elfstedentocht doet denken is de zogenaamde tegeltjesbrug. Hier neem ik een uitgebreide pauze aan de picknicktafel. Horeca is er niet onderweg. Daarna weer in de benen. Veel te warm gekleed (omdat ik rekende op vriesweer), dus muts en wanten prop ik in mijn rugtas.
Spechtgeluiden alom vandaag, maar toch kan ik ze niet ontdekken op de kale takken en stammen. Wel een zwanenveld bij een betonpad. Bij aankomst in Leeuwarden nog even wat winkeltjes in voordat ik halverwege de middag weer in de trein stap. Fijn om deze dag alleen te mijmeren in het Friese landschap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten