Het Vierdaagseteam gaat op pad! Voor een slordige 30 kilometer. O nee, voor Wietske maar twintig. Want daar is de laatste kans een bus te pakken naar de bewoonde wereld terug. Ulvenhout kunnen we inmiddels dromen. Al is het in elke seizoen weer anders natuurlijk.
Hertjes schieten weg, en de hei begint te bloeien. Een buizerd snerpt/fluit/schreeuwt vlak boven ons hoofd wanneer hij angstig uit een boom vlucht. De dennenbomen ruiken heerlijk. Hier heeft het wél geregend gisteren!
We nemen een stop op de grond bij een bosven. Ik krijg er een wandelboekje cadeau van het Waterliniepad Zuid! Helaas komen een paar steekvliegen nu op onze blote benen af, dus lopen we maar weer verder. We horen verderop al wat kindergejoel. Er blijkt een enorme recreatieplas. Daar wordt gezond en gebadderd en er staat zelfs een ijsco-frietkraam. Wat een gemoedelijke sfeer hangt hier.
We zijn blij met alle schaduw van de bomen, want de temperatuur loopt weer boven de 25 graden op. De markering is wisselend. Soms zelfs door de zon verbleekt. Wietske zou hier dankbaar werk kunnen verrichten ;-)
Jeugdherberg Het Putven moet in Chaam vlakbij zijn, maar we krijgen hem niet te zien. Wel maken we een stop bij een camping daar vlakbij met ouderwetse kauwgomballen-automaat en bingo-avond.
Daarna weer de boslanen in en uit.
In Alphen sluiten we het gezamenlijke deel af bij het dorpshuis, waar het terras eigenlijk vol is. Maar we mogen een tafeltje delen. Emmeke en ik duiken de Plusplus in en Wietske neemt de bus terug naar Breda.
De laatste twaalf kilometer kunnen er ook nog wel bij, al worden we wel een beetje moe door de korte nacht en de warmte. En door de zware rugzak met tapashapjes. We zijn dan ook blij wanneer het klooster hotel Goirle Nieuwkerk op ons pad komt. We melden ons aan de bierbar, onze kamer wordt gesprayd en we strijken neer in de tuin. Hier is een trouwfeest geweest. De witte lampionnen hangen er nog om een groot bord LOVE met lampjes. IN het grasveld hippen nu een groen specht een een kleine bonte specht. Een meesje probeert telkens onze toastjes te bemachtigen.
's Avonds zijn we uitgeteld. Even bellen met het thuisfront en met de ramen open slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten