Stiekem zien we een beetje op tegen deze etappe. Niet alleen vanwege de aanreistijd, maar vooral vanwege het mogelijk saaie landschap: rechte polderwegen.
De reis ernaartoe gaat inderdaad niet zonder slag of stoot. Maar over de schoonheid van dit traject hebben we niet in hoeven zitten. We lopen over kromme dijken met hoge populieren. Uitzicht over de kleivelden. En vooral: de lucht van uiten in de neus. Koddig zijn de vele schapen onderweg. En het is een feestje om eerst langs de Zwaakse Weel en later langs de Westerschelde te lopen. Dat je in eigen land nog zoveel nieuws kunt zien!
De wulp zien we aan voor een kluut. Maar voor de rest is het authentiek genieten tot en met motel Caisson. We eten gratis omdat de keuken in verbouwing is. Met een rode witte wijn. En ontspannen doen we niet met het TVkanaal van de vorige gast, maar met een programma over transgenders. De prullenbak in de badkamer lijkt op een bak bij de bushalte. En verder is het ons allang in orde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten