Wat is het vandaag dat we compleet verdwalen? We zijn helemaal van het padje! Het begint al met de bus, waarbij we een halte te laat uitstappen. Op het kaartje lijkt het zo makkelijk. Het Geerpad gewoon uitlopen. Geven we het oude gidsje (uit 2004) de schuld, of de aardige Duitse dames die ons de weg vragen? Komt het omdat onze blazen op knappen staan, of omdat we gewoonweg te veel kletsen?
Enfin, onze tocht blijft maar cirkelen rondom Berkenwoude en omstreken. En we genieten er enorm van! Een man met bijbels in zijn rolkoffertje wil ons nog naar een ooievaarsnest leiden, maar dat doen we maar niet. Wel zien we onderweg een lepelaar!! En wat een mooie geluiden van de patrijs, de karekiet, de grutto, en wat dies meer zij. Zoveel zwanen en reigers ook. Zelfs een broedende zwaan op het pad. Met takken als stokken in de hand lopen we er met een wijde bocht omheen, half wegzakkend in de veengrond.
De zitlappen komen ook weer goed uit, als we aan de zoveelste legotafel neerstrijken om nogmaals de gps erbij te halen. Maar tjonge jonge wat is de Krimpenerwaard een ongelooflijk mooi gebied in dit jaargetijde. De foto's vertellen de rest. Hiermee hebben we het Groene Hartpad afgelopen. De laatste 5 kilometer naar Capelle Schollevaar laten we zitten.
Emmeke doet een voorstel voor een volgend pad: het Grenslandpad!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten