Vandaag doen we een etappe die ik ruim vijf jaar geleden ook liep. Toen was het mijn eerste officiële etappe van een Lange Afstands Wandelpad. Ik schat dat ik in de tussentijd meer dan 3000 kilometer heb afgelegd op LAW's en streekpaden in Nederland. Wie had dat gedacht..
Het is even zoeken naar een parkeerplaats voor de auto waar we langer dan 2 uur mogen parkeren. Eenmaal gevonden lopen we gauw op de route. Het gemeentehuis van Gennep zien we alleen vanuit de verte. Eerste herkenningspunt is de stoomlocomotief.
Daarna door een woningwijk en dan laten we Gennep achter ons en duiken we het bos in. De Vlaamse Gaai waarschuwt alle vogels dat er vreemd volk aan komt.
Een enkele paddenstoel, veel spinnenwebben met dauw (het mistte vanmorgen vroeg). Blaadjes in alle kleuren. Een oranje tapijt, maar toch ook nog aardig wat aan de bomen. Sonja spijkert mijn bomenkennis weer een beetje bij. Ik weet nu het verschil tussen een Amerikaanse en Duitse (Hollandse?) eik.
Natuurterrein Het Quin ligt er weer paradijselijk bij. Tenminste, als je je neus dichthoudt, want de geiten bij het eerste klaphek meuren. De hei is nu uitgebloeid, maar toch mooi, met goudgele pluimen ertussen. In de verte aan de waterplas grazen runderen.
Bij Wim en Anja staat de koffie met appelgebak weer klaar. Anja laat ons in de woonkamer binnen, waar het haardvuur knispert. We kiezen voor de soep met tosti. Even later belt een andere wandelaar aan. Het is een man die het Pieterpad aan een stuk door loopt. Op zich vind ik dat al frappant, want toen ik hier in 2011 was, ontmoette ik op deze plek ook een man die dat deed.
Nog bijzonderder wordt het wanneer hij vertelt over de aanleiding van zijn reis. Hij vertelt dat hij met alleen zijn rugzak is overgevlogen uit Canada om het Pieterpad te lopen. Hij is van oorsprong Nederlander, maar woont al dertig jaar in Montreal. Drie maanden geleden is zijn leven op zijn kop gaan staan. Helemaal onverwacht is zijn vrouw overleden. Nog maar drie maanden geleden. Nu wandelt hij dus het Pieterpad.
De man uit Montreal. We geven hem een (inmiddels) warme hand wanneer we ieder ons weegs gaan.
Voor ons is dat nog maar tien minuten. Want waar we hem het pontje op zien lopen, stappen wij in bus 83 die ons terugbrengt naar Gennep.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten