Muziek schalt uit de luidsprekers van de etalages in de Sittardse Winkelstraat. Je zal er wonen!
Op de Markt beginnen de terrassen al vol te lopen: een wederom zonnige dag is voorspeld, met - voor de vijfde keer deze week- code geel voor onweer, regen en windstoten.
Wij zijn op alles voorbereid en volgen de voetvallen de stad uit. Na de eerste holle weg (met sporen van de regenval van de afgelopen week) pauzeren we. We worden afgeleid door een lokale wandelaar en nemen daarna een verkeerd pad. We lopen een rondje en vervolgen ons pad. Wat is het bijzonder om telkens zoveel uitzicht te hebben. Het mais staat nog heel laag, en in het goudgeel graan staan her en der korenbloemen en klaprozen. De eerste stop is bij kasteel Terborg voor vlaai en ijs.
 |
| Sittard |
 |
| Markt in Sittard |
 |
| Rosakapel |
 |
| Die ken ik nog van het Pieterpad! Nu weer erg warm |
 |
| Kasteel Terborg |
Het gerommel in de verte komt dichterbij, de lucht betrekt, de vogeltjes gaan kwetteren , het wordt nog broeierig dan het al is: het is duidelijk dat het zo meteen gaat losbarsten. De vraag is alleen of de buien ons zullen schampen of vol zullen treffen. We vinden in elk geval onderdak bij het afdakje van het gebouw van de modelbouwvereniging, midden op een soort hoogvlakte. Ik eet er mijn stokbroodje tonijn, en we spotten een roofvogel. Het spetten zet niet door, dus we gaan toch maar verder te voet. Maar ach jee, daar zijn we nog maar net onderweg of het gaat iets harder regenen..
De lettertang van de vrijwilliger ten spijt, treedt verwarring of we goede markeringen volgen. De route klopt niet niet met de route uit het gidsje. Waarom duurt de herdruk nou toch al meer dan een half jaar!!?? Uiteindelijk lopen we een prachtig stuk, maar blijkt het toch het Pieterpad te zijn. Ik herkende het al van een paar jaar geleden...
Dankzij google maps vinden we de weg terug. Het is inmiddels al een eind in de middag. Onze B&B belt dat de chef ziek is, en dat we wel kunnen komen slapen, maar niet kunnen komen eten. Toch willen we nog niet naar de Pingerhoeve gaan, maar toch doorlopen naar Voerendaal. Al hebben we honger en gaat het nu echt plenzen... Bij de Isodoruskapel schuilen we, maar even later verdwalen we nogmaals. Dit is ons nog nooit overkomen!! Ondertussen passeren we wel mopoie Limburgse vakwerkboerderijen.
Behoorlijk gevloerd komen we bij station Voerendaal, waar het treintje naar Heerlen voor onze neus wegrijdt. Niet getreurd. Er blijt een bus 20 te zijn die door heel de regio rijdt! De onverstaanbare chauffeuse en haar pupil brengen ons naar Heerlen, waar we bij Smullers genieten van krulpatat en een kroket. Dan stappen we weer bij haar in het busje en rijden via Voerendaal terug naar Nuth. Heel wat kilometers voor een patatje, maar we hebben er vette lol in.
De Pingerhoeve is een geweldige locatie. De binnenplaats op de vierkante boerderij is typisch voor deze streek, en onze hofkamer is ruim en fris. Morgen verder!
 |
| Pingerhoeve B&B in Nuth |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten