Dit stuk Veluwe Zwerfpad loopt parallel met het Trekvogelpad. Het is dus exact dezelfde route, die ik vier jaar geleden in twee etappes liep. Maar dat betekent niet dat ik het ga overslaan! Bovendien is het zo'n mooie route, dat ik het graag nog eens loop. Corinne en ik worden bij de ingang van Nationaal Park De Hoge Veluwe in Otterlo afgezet en na drie uur bij Hoenderloo weer opgepikt. De witte fietsen hebben we dus niet nodig.
Het park (vanwege de code oranje noem ik het maar NP De Droge Veluwe) is zo vroeg op de ochtend verlaten. We zijn er vóór opening van het Kröller Muller. Een kleuterklas krijgt de opdracht goedemorgen te wensen aan monsieur Jacques. Dat vinden ze leuk!
De picknickbanken laat ik nu voor wat ze zijn. We genieten van het enorm frisse groen aan de bomen en struiken. En het ruikt ook zo lekker in het bos. Bij de Koperen Kop ontdek ik waarom dit restaurant zo heet: er staat een borstbeeld met die naam op het terras... We zijn er zowat de enige gasten. Gelukkig is het open, en kunnen we er een kop koffie nemen.
Geen jonge zwijntjes of herten gespot, maar wel rodondendrons in vele kleuren.
En ook nog een baby-salamander in een teiltje, die door een groepje scholieren wordt bestudeerd. Het is geen Alpensalamander. Het Jachtslot Sint Hubertus is adembenemend mooi. Tuinmannen knippen er elke grasspriet.
Bij eindpunt en mijn "stamhotel" De Boernkinkel is het tijd voor tonic en bier. Zonder sultana's...
We hebben een goede keuze gemaakt om vanmorgen te gaan wandelen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten