Na een Downton Abbey-achtig ontbijt met knapperig brood van Bakkertje Deeg verlaten we de vesting Heusden in het ochtendlicht. Dauw op het gras, glinsterende spinnenwebben. Via Kooilaan en Zeedijk richting Drunen. Totaal anders dan het landschap gisteren. We zijn nu in de Brabantse bossen met veel paddenstoelen! Een heel stuk langs het Kanaal (langer dan de bedoeling) en dan echt slingerende bospaadjes. Bij De Klinkert een herkenningsmomentje van een zussendag. Hier lopen we achter twee andere Pelgrimmers, waarvan de ene met de gids in de hand, en de ander met de gps loopt. Toch blijft het hier goed opletten. Want de wandelknooppunten staan beter gemarkeerd dan de roodwitjes. En ook loopt hier het Hertogenpad, waar ik tijdens deze etappe ook flink verdwaalde.
Wij gaan echter goed. En we ploffen even neer op een duin in de Loonse en Drunense Duinen. We zien iemand van een paard vallen, maar gelukkig weer opstaan. Wij ploegen verder, banen ons een weg door ATB-rijders en bereiken het stampvolle terras van de Rustende Jager. Mega-druk, niet meer normaal. We lopen anders nooit op zaterdag. Nu weten we weer waarom. 80% dames op dit terras, aan witte wijn. Wij houden het bij koffie en thee. Met perenvlaai, dat dan weer wel.
De laatste kilometers - over ruiterpaden- raken we de route een paar keer kwijt, maar we vinden dan wel weer een short-cut terug. Langs de Ijzeren Man in Cromvoirt: aan deze recreatieplas was het goed toeven in mijn middelbareschooltijd. We eindigen bij de buurtbushalte in Vught. Een buurtbusvrijwilliger van een andere buurtbus pikt ons op. Zijn collega is zojuist in de bus gebeten door een hond en heeft nu 15 hechtingen! Het duurt een uurtje voordat we met twee bussen uit Vught en in Den Bosch zijn. Hier scheiden onze wegen weer. Wat hebben we weer goed gewandeld!!
We hebben Pelgrimspad 1 nu afgerond. Want volgende keer starten we het Pelgrimspad 2 in Den Bosch en lopen dan naar Vught in omgekeerde richting.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten