In Oost Brabant is het lastig parkeren. De provinciale wegen zijn recht en druk, met maar kleine parkeerhaventjes. En op het erf van een boerderij zetten we de auto ook niet zomaar neer. Waar is hier überhaupt nou de markering van het Hertogenpad? Deze ochtend zijn we een half uur aan het zoeken naar waar we auto 1 achterlaten. Foei, volgende keer ons beter voorbereiden. Enfin, hij staat in de berm op de Pastoor Jacobspeel in Ysselstein.
Langs binnenwegen rijden we met auto 2 naar Handel en parkeren deze bij blaffende honden bij de de Rector Meeuwsstraat. In Handel zijn de drie horecagelegenheden in de buurt van de enorme kerk om kwart voor 10 alle drie nog gesloten.Gelukkig zien we bordjes van een theetuin. We boffen. Deze tent is wel open én verkoopt koffie. Zomers is hier ook een pluktuin. We zitten er kort maar gezellig. Daarna zijn we de markering gelijk kwijt, want we hebben met onze drang naar koffie in de theetuin niet meer gelet op de roodwitte stickers. Dankzij de GPS zijn we snel weer en route.
Nog meer blaffende honden op een industrieterrein. Gelukkig achter hoge hekken. En dan begint hier het onverharde gedeelte, dat heel de dag zal duren. Tjonge, wat een onverwacht mooie route is dit vandaag. Eindeloze bossen, het lijkt het Pieterpad in Drenthe wel. We komen heel de dag zo goed als niemand tegen. Vier herten schieten weg bij Cleefswit. Een enkele provinciale weg moeten we oversteken, maar dan zijn we weer in de stilte van de bossen van de Stippelberg.
Het meest bijzondere is het hoogveengebied van de Deurnese Peel. De zon breekt net door. Een okeren vlakte schittert om ons heen. Om kwart voor vier zijn we weer bij auto 1. Topdag.
 |
| De boom uit het boekje |
 |
| De boom in het boekje |
 |
| Deurnese Peel |
 |
| Pastoor Jacobspeel |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten