Drie uur reizen per trein -met koffie en boek bij de hand- om dan met een wandeling te kunnen beginnen, heeft zo zijn charme. Maar nog geen tien minuten met de auto en dan van start kunnen gaan, is mij vandaag ook zeer welkom. En dan nog wel voor een rondwandeling, zodat er geen logistieke problemen zijn op te lossen.
Deze etappe van het Maas Niederrheinpad is namelijk met een doorsteek van 1,5 km via het Streekpad Nijmegen een rondje geworden. We lopen dus in vertrouwd gebied. Er zijn toeristen die van heinde en verre naar dit mooie stuk bos en heide komen. Nou, die toeristen zien we vandaag niet. Met uitzondering van een paar terrasgangers bij 't Zwaantje. Wat een stilte op de Mookerhei en op de Sint Jansberg. De markering moeten we goed in de gaten houden, omdat het streekpad Nijmegen dezelfde rood-gele stickers gebruikt. En ook het Pieterpad loopt hierlangs.
De hei staat in bloei en de bladeren zijn nog groen. Een enkel spinnenweb verraadt dat de herfst nadert. Maar dit is nog echt een zomerwandeling, die ik met korte broek had kunnen wandelen. Koeien liggen in de schaduw achter het klaphek en staan sloom op wanneer wij toch echt willen passeren. Meer avontuur is er niet op de route. Gewoon genieten van het bos.
En nou maar hopen dat Annet de smaak te pakken krijgt voor de Vierdaagse! Morgen en overmorgen heb ik een tweedaagse. Zonder bos. En met drie uur reizen per trein: het polderpad van Callantsoog naar Den Oever. Korte broek en koffie mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten