De etappe Mill - Grave is misschien wel de meest karakteristieke van het hele Maas-en Peelliniepad. We struikelen over de kazematten langs het Peelkanaal. In de eerste - vlakbij Mill- zijn zelfs poppen neergezet, zodat we een indruk krijgen hoe het daarin geweest moet zijn. De straaljagers uit Volkel vliegen vandaag net over, dus dat versterkt het historisch gevoel.
Nu is dit gebied zeer vredig. We kuieren kilometers langs het kanaal op een steeds smaller wordend paadje, waar een padje oversteekt. Een veld met gladiolen. Die mogen nog flinke groeien de komende zes weken! Klaprozen tussen het koren.
Wat paarden in de wei, een kwakende kikker, een kalf dat niet kan loeien, overvliegende rupsen bij eikenbomen, en dan hebben we het wel zo'n beetje genoemd wat we aan fauna tegenkomen. Dachten we....
Maar wat staat daar voorbij landgoed Tongeren in de verte? Een hele kudde wilde grazers. Met veel kalfjes! En wel precies op het smalle pad dat we hier moeten volgen. We duiken de bossen in om met een omweg door weiland op flinke afstand van de beesten te blijven. Het gaat goed. Ze kijken wel, maar doen niets. En ook de wilde paarden verderop hebben geen interesse. Wat schetst onze verbazing als er vier fietsers van de andere kant komen, die zonder enige aarzeling dwars door de kudde hun weg vervolgen. Zij durven!
Er is geen bankje om bij te komen en het angstzweet te verwijderen. Dus wandelen we gewoon verder, terwijl de zon steeds uitbundiger gaat schijnen. Zelfs zonder vest gewandeld! Gevaarlijke roofvogels laten zich - ondanks waarschuwingsbordjes- niet zien.
In Escharen lopen we langs het voormalig raadshuis, dat te koop staat. En daar is Grave alweer. We nemen een terrasje naast de kerk voor een mooi scheefstaand gevelpand met toepasselijke naam: Kerkleuner.
 |
| Mill, Peelkanaal met kazemat |
 |
| landgoed en kasteel Tongeren |
 |
| dit paadje moeten we hebben! |
 |
| raadshuis Escharen |
 |
| Grave |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten