Gelopen met Emmeke op 19 januari2013 (route )
Als twee smurfen zitten we in de sprinter naar Hoek van Holland. Met zwarte broek en blauwe trui en mutsen paraat. De trein rijdt door een sneeuwlandschap. Een vos is op zoek naar eten. Onze dag begint al goed. Hoewel...bij Hoek van Holland strand kom ik er achter dat we in Hoek van Holland Haven hadden moeten starten. Daar gaat mijn eerste kilometer van het Hollands Kustpad. Enfin, hier kom ik dus terug. Ooit.
Ina's snackbar is dicht en dus starten we maar met het wandelen. Meeuwen en zwanen dobberen in de Nieuwe Waterweg. De Stenaline ligt klaar voor vertrek en een containerschip haalt ons in. Met een oostenwind in de rug trotseren wij de kou en glibberen over de pier. Even later het kale strand op. Toch ook hier hardlopers en hondenuitlaters.
|
Hoek van Holland Strand |
|
Hoe sterk is de eenzame jogger |
|
Best koud |
We verlaten het strand om via het Noordlandse pad noordwaarts verder te lopen. Na 6 km is daar een onverwachte meevaller: de receptie van een huisjespark is open. En we mogen van het toilet gebruik maken. en zelfs een kopje koffie nuttigen uit de gratis koffiezet-automaat. Drie bekertjes en een volle prullenbak verder (een een plens warme melk op de grond) hebben we een bakkie dat smaakt. Met tranen op de wangen drinken we het op. Even bellen naar het thuisfront en daar gaan we weer verder.
Via het Arendsduin komen we terug op het strand. En nu is het daar toch echt stil en verlaten. Wat een geweldig uitzicht: een sneeuw- en zandvlakte, de golven, het niets.De duim gaat omhoog: vind ik leuk!
Bij Ter Heijde mogen we het strand verlaten, waar we ons echt op verheugen. Helaas is de snackbar niet meer. Er rest slechts een gat in de grond. Dan maar naar boven klauteren en op het duin onze krentenbol eten. Een Westlander met verrekijker attendeert ons op zeehonden. En inderdaad: eentje ligt er op het strand en twee zwemmen er in de golven. Wat lief!
|
Noordlandse Pad richting 's-Gravenzande |
|
's-Gravenzande |
|
Ter Heijde |
|
Strandafslag Monster |
Bij Monster, waar op het strand druk wordt gekitesurfed, gaan we echt het Westland in en lopen langs eindeloze kassen richting Madestein. Een draaiorgel zorgt voor veel plezier bij bewoners van het Westerhonk. Langs de vijver bij Madestein raken we het spoor bijster. Met al die sneeuw hebben we niet veel aan omschrijvingen als: neem het eerste klinkerpad links en loop rechtdoor bij de asfaltweg. Gelukkig kent Emmeke hier redelijk de weg en dus banjeren we richting
Ockenburg.
|
Ockenburg |
|
Bal van steenpuin |
|
Kijkduin |
|
Kijkduin |
Dankzij onze geweldige smurfen-thermokleding hebben we het nog steeds niet koud, ondanks de gevoelstemperatuur van - 10. Telkens komen we langs slootjes waar geschaatst wordt. Na Ockenburgh (wat een vergane glorie!) is het helemaal vertrouwd gebied. We klauteren het duin op en hebben fantastisch uitzicht op de skyline van Kijkduin. We nemen niet de bus, maar lopen ook nog de laatste 3 kilometer naar de Vogelwijk. Hier zien we nog konijntjes.. En families die zich met de slee vermaken op de duinen. Langlaufers zelfs! Duim omhoog: vind ik leuk!
|
Wandelpromenade Kijkduin met sneeuw en ijs |
|
Vogelwijk |
De zon gaat al onder als we ons einddoel bereiken. Met gejuich worden we onthaald. De bikkels zijn binnen. Zo, wij ploffen op de bank neer. En laten ons bedienen. Nog een laatste slok uit ons limonadeflesje. Met gratis ijsklonten. Wat een superwandeling, een event! Dat wordt beloond met goud, wierook en mirre.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten