Brummen - Vorden (19 km)

Gelopen met Saskia op donderdag 13 september 2012 (route)

De etappe van vandaag heeft een makkelijke aanvliegroute: met één enkele trein kom ik aan in Brummen. In Dieren stapt Saskia al mijn trein in. Zo kan het dat we al om 9.15 uur aan de wandel gaan, waar we in juni eindigden. In Brummen lopen we langs de drogisterij van haar neef, en langs de muziektent/ kiosk waarvan de zuilen met wildbreiwerken zijn omwikkeld. Vlak voor we de IJssel over gaan met het pontje, zien we een ooievaar.

ooievaar aan de ijssel

veerpont Brummen -  Bronkhorst

De wat knorrige, eenzelvige man pontbestuurder (voerman of hoe noem je het) brengt ons aan de overkant. "Gratis? Nee natuurlijk niet, dan moet u gaan zwemmen." In Bronkhorst worden de eerste herfstbladeren van de stoepjes geveegd, want het is een dorp om mee te pronken. De eerste horeca gaat net open en buiten drinken we een kop koffie met uitzicht op het Dickensmuseum. In het winkeltje kopen we een kaart voor onze schoonzus, die maar pijn blijft houden aan haar rug.

Weldra lopen we langs het beekje de Baak. We missen de afslag naar het elzenlaantje, dus moeten even terug. Even later lopen we door nat gras, een schouwpad langs wederom de Baakse Beek. We voelen de sokken soppen in de natte schoenen. En help, we moeten nog vlak langs grote koeien. Dan over het prikkeldraad en veilig langs de maisvelden weer verder richting Wichmond.

Elzenlaantje bij Wichmond

Het natte schouwpad

In dit gehucht zijn geen droge sokken te koop. We lunchen er op een bankje voor het Ludgerusgebouw. Verzadigd en verkwikt lopen we verder en komen dan langs een geweldige rustplek. Koffie, frisdrank, ijs, een notenkraker, taart... verzin het  en het is aanwezig in deze luxe pleisterplaats. Een nep open haardje, het tijdschrift "Landleven", en een gastenboek completeren deze pauzeplek. Voor ons op het verkeerde  moment, maar wat een gastvrijheid!

vijfsterren pleisterplaats Het Riethuis tussen Wichmond en Vorden

De watermolen van Hackfort herken ik van een paar jaar geleden. Er liggen veel eikeltjes op de grond en kastanjebomen met kastanjes die uit de bolster willen. Verderop hupt een eekhoorntje over ons pad. Saskia weet me te vertellen hoe hop eruit ziet. Weer wat geleerd. Even verderop zijn senioren aan het klootschieten. Ook dat had ik nooit eerder gezien. Wandelen is dus toch nog ergens goed voor: voor de algemene ontwikkeling!

hop

En uiteraard herken ik ook de plek waar Pieterpad en Trekvogelpad samenkomen. Hier liep ik nog maar een half jaar geleden. We hebben goed doorgestapt en halen de trein van 14.45 uur. Ook een erg makkelijke terugreis met een soepele overstap in Zutphen. Het was weer verrukkelijk wandelen. Ik heb nu 209 kilometer van het Trekvogelpad erop zitten, en nog 200 te gaan. Misschien dat ik morgen er ook nog 10 loop...