Ja, ik heb hem nogmaals gelopen, de 30km van de Nijmeegse Vierdaagse. En hoe anders dan vorig jaar. Zonder bezoek aan de blarenpoli, op 1 paar schoenen in plaats van 3. En vooral: de balans veel meer doorslaand naar genieten dan naar afzien. Margot liep hem overigens vergelijkbaar goed als vorig jaar. Doordat we de route beter kenden, konden we per dag onze rustpunten al vooraf bepalen. En eigenlijk was dat maar een enkele pauze per dag op ongeveer 17 km. Dit jaar heb ik zelfs foto's kunnen nemen! En praatjes kunnen maken met andere wandelaars. Wat een saamhorigheid weer, en een doorzettingsvermogen van jong en oud. Het was een onvergetelijke week, die smaakt naar meer. Eigenlijk wil ik dat echte kruisje ook een keer halen. Maar dan moet ik opgaan voor de 40 km. Zover is het nog niet. Eerst op vakantie: uitrusten en wandelen in Italië.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten