De paden op, de lanen in.: Zetten

donderdag 21 juni 2012

Zetten - Ochten (17 km)

Gelopen op donderdag 21 juni met Nico

Deze wandeling geeft mij het het gevoel van "het laatste stukje van een puzzel neerleggen". Het is namelijk de ontbrekende schakel van het Lingepad. Ik liep al in ongeveer 8 etappes van Kleve tot Zetten en van Ochten tot Leerdam.

We zetten een auto in Ochten en een auto halverwege bij station Hemmen- Doodewaard. Mooi gebouw en prototype voor meerdere van dit soort stations in Nederland. Op het volgende station stappen we al uit. Om 9.15 uur begint onze wandeling bij station Zetten- Andelst. Ook een mooi gebouw, met deels gele stenen.

In Zetten lopen we langs het Florence Nightingale Instituut, het kenniscentrum van de geschiedenis van verpleging en verzorging. Buiten de bebouwde kom komen we eerst langs een kruimig aardappelveld, dan langs de Linge en vervolgens bij landgoed Hemmen. Er heeft vroeger een enorm kasteel gestaan van een zeer vermogende familie. Deze familie van Lynden had van 1375 tot 1931 (!) alles in bezit van Hemmen: land, bossen, boerderijen, kerk, school, molen en het gemeentehuis. De familie gaf rond 1930 toestemming voor een treintraject, onder voorwaarde van een eigen station. Het dorpspleintje is mooi. Sinterklaas zit er achter het zolderraam.

Op het landgoed Lemmen zijn twee bruidsparen bezig met de fotoreportage bij de vijver. Via een modderig bospad, waar een mol tekeer is gegaan, lopen we langs boerderijen weer richting spoor. Koeien en korenhalmen, een boomklever en in de verte de A15. Bij station Hemmen-Dodewaard gaat Nico richting huis. Ik loop verder richting het kerkje van Hien, dat bij dijkdoorbraken dienst deed als vluchtkerk. Nu mogen schoolkinderen er het orgel bekijken. Op de Waalbandijk loop ik met wind in de rug richting Doodewaard en langs een scheepswerf. Bij een uitzichtpunt met bankjes eet ik mijn boterhammen. Aan de overkant zie ik de steenfabriek aan het wandelpad van Streekpad Nijmegen en de kerktoren van Druten.

Het struinen langs de Waal vind ik net te eenzaam en afgelegen. Ik houd de dijk aan. Alleen bij Eldik verlaat ik even de dijk. De kersenboomgaard heeft er slecht nieuws: er zijn kersen te koop. Door de extreme vorst van februari en een natte meimaand is het een slecht kersenseizoen. Een enkel kersje hangt in de boom. Terug op de dijk cirkelt er een watervogel boven mijn hoofd, al fluitend. De laatste kilometers zijn weer langs de Waal tot aan Ochten. Het Lingepad is afgerond.