Gelopen op zondag 27 april 2025 met Margot en Timo
Gewoon op een zondagnamiddag de Duivelsberg op. Omdat het kan. Rondwandeling vanaf de Holthurnse Hof. Al eerder gelopen. Maar altijd mooi.
Gelopen op zondag 27 april 2025 met Margot en Timo
Gewoon op een zondagnamiddag de Duivelsberg op. Omdat het kan. Rondwandeling vanaf de Holthurnse Hof. Al eerder gelopen. Maar altijd mooi.
Gelopen op vrijdag 25 april 2025 met Corinne en Wendeline
Zaltbommel maakt zich klaar voor Koningsdag. En wij wandelen vanaf de Veerweg naar de Maartenskerk. Geef vrede Heer, geef vrede.
Langs de stadsgracht en over de Martinus Nijhoffbrug. Ik liep naar Bommel om de brug te zien. Bij Waardenburg kunnen echte spoor niet over. Blijkbaar is mijn gidsje verouderd… Al even geleden dat ik deze etappe in tegengestelde richting liep.
Bij Opijnen kunnen we toch de dijk op, hard hollend voordat de slagboom onze hoofden raakt. Borrelhapje op het terras bij het café in Opijnen met zonder uitzicht op de Waal, waar de oranje slingers net worden opgehangen.
Gelopen op woensdag 23 april 2025 met Emmeke
Het Groot Frieslandpad vordert gestaag. We hebben nog twee tweedaagsen te gaan om eindpunt Leer te bereiken. Kopstation Veendam is vandaag ons vertrekpunt. De bomen en struiken bloeien nu. We lopen aan de rand van de stad. Een voetganger aan de overkant wijst ons op de ooievaar in zijn of haar nest.
Veel lange rechte paden. Het onweer drijft over. Wel even de regenkleding aan om die weer uit te doen bij dierenpension en meertje Emergo. Opeens breekt de zon door, juist als we in Oude Pekela langs de ijszaak komen. De laatste kilometers lukken ook nog goed. We stappen niet in de auto van de B&B houdster die ons voorbij rijdt en uitnodigt.
We installeren ons in Wedde en gaan met de bus naar een eetcafé: beter een goede frituur dan een verre vriend. Dat staat op de menukaart.
In de nacht regent het non-stop en de voorspellingen zijn belabberd. We schrappen onze tweede wandeldag. Dan de volgende keer maar een driedaagse.
Gelopen op maandag 21 april 2025 met Vera
Het is tweede paasdag. Zaten we gisteren nog op het terras van het bruine paard, vandaag banjeren we in de miezer. Het idee was zo leuk: langs tulpenvelden en molens. Die zijn er ook wel, hoor, hier in dit deel van West-Friesland. Maar met grijze luchten niet op zijn aantrekkelijkst.
We klauteren over overstapjes en kletsen de boel weer aan elkaar. De routemarkering is op cruciale plaatsen net niet op orde. De vrijwilliger met stickers heeft te ver vooruit gedacht, is onze conclusie.
Als het wandelgidsje doorweekt is, komen we bij een café in Noordeinde. En tijdens de koffie met appeltaart denken we opeens: we gaan niet nog tien kilometer op graspaden naar Akersloot doorstappen. We haken hier af en lopen een half uur naar De Rijp. Dan moeten we wel nu vertrekken om de bus vanaf daar naar Amsterdam CS te halen. Dus lopen we met de halve appeltaart in onze handen door naar onze finish. Nog wel even schattige eendenkuikens zien zwemmen (de eersten van 2025!).
In Amsterdam komen we na een bustocht van drie kwartier aan op de Prins Hendrik kade. Soepeltjes springen we uit de bus naast de tulpenbloembak. Hier in de stad volbrengen we onze laatste 12 kilometer. Want we willen wel de 30 aantikken, nu de Nacht van de Vluchteling dichterbij komt.