zondag 15 juli 2018

Domburg - Vlissingen (26 km)

Gelopen op vrijdag 13 juli 2018 met Emmeke (deel van deze route en deel van deze route)

En we gaan nog niet naar huis. We hebben nog een derde dag. Volgende week dan wel geen Vierdaagse, maar nu dan een driedaagse. Aan de Zeeuwse Rivièra.
Het ontbijt is gelukkig al om half acht, dus lopen we om 8.15 uur het hotel uit. Direct naar de Domburgse boulevard. Wat is de kust hier mooi en ook het uitzicht landinwaarts. In de verte zien we al de vuurtoren van Westkapelle. Gewoon de duinenrij volgen. En er niet vanaf willen, want dan krijg je te maken met boze mannen van de KNRM.

Schelpenpaden op en af en telkens dat mooie uitzicht. Het is nog zonniger dan gisteren, maar gelukkig met een verfrissende noordenwind in de rug. Wat is er veel ruimte hier op Walcheren. In het achterland richting Westkapelle komen we weer eens niemand tegen. Een heel mooi vlindertje en twee paarden daar gelaten.

Westkapelle is in 1944 volledig platgebombardeerd. De dorpsstraat is dus uit 1946. Het hotelletje waar we koffie drinken op op het terras is uit hetzelfde jaar. De koffie ook?
We klauteren de dijk weer op en zien Zoutelande in de verte. Hier komen de hoge duinen aan! En aan de kust blijft het zo mooi typerend dat de houten palen de golfbrekers zijn. Een enkele visser of vliegeraar of hondenuitlater beneden op het strand. En op ons schelpenpad sporadisch een wandelaar. We blijven foot's maken van de mooie doorkijkjes.

Zoutelande is ook leuk zeg. Gezellig toeristisch. De bakkersvrouw is supervriendelijk en beveelt ons de Zeeuwse perensap aan. We zitten weer op het terras, met uitzicht op de kerk. Alsof we nog niet genoeg kilo's meesjouwen, doen we er ook nog een pondspak Zeeuwse stoop bij. Zoiets kun je thuis echt niet krijgen...

De karakterkilometers komen er aan. De flatlijn van Vlissingen is wel zichtbaar, maar nadert langzaam.Tijd voor een ei, daarna gaat het wel weer. En wat is het mooi. De oranje daken van Dishoek..
Het is even wennen aan het feestgedruis wanneer we Vlissingen bereiken. Een vol strand, een volle boulevard en ... kermis in de stad. We banen ons een weg door de suikerspinnen en vinden de sluizen achter Michiel de Ruyter. Nu nog langs de Oranjemolen: boven of onderlangs? Waar is nou toch het station? Ja, gevonden. En over een dikke maand hopen we hier vberder te gaan. Nu eerst eventjes naar huis reizen. Met bolussen en stroop in de rugzak.


























Geen opmerkingen:

Een reactie posten