Een kwartier met de boot is veel te kort. Dat wordt dan ook werkelijk het enige minpuntje van deze tweedaagse. Want direct op de kade van Texel begint het wandelplezier. Linksaf de grasdijk op en we hebben direct het waddengevoel te pakken. (eigenlijk al bij de meeuw in Den Helder op het station natuurlijk)
Petra is natuurlijk een echte Waddenkenner en ook nog eens een goede sporenzoeker, dus vermaken we ons weer met wildspotten (konijnen, kwallen en patrijzen) en poepontleding (blijkt hondenkots).
Met de wind in de rug volgen we het goed gemarkeerde en afwisselende pad.Over zandduinen, op het strand, door bosschages en we verzuchten minstens elk kwartier: wat is het hier prachtig.
Bij Paal 11 is het druk in de strandtent. Het duurt even voordat we ons kopje Zorgeloos-thee krijgen plus de tomaten (geen kippen-)soep. Dat betekent dat we daarna tempo moeten houden om voor het donker uit te komen bij B&B De Sering in de Koog. De zonsondergang zien we door de ogen van een vader en zoon die aan het vliegeren zijn.
Bij De Koog doen we onze ogen maar even dicht. Wat een wanstaltige kermis van horeca-gelegenheden. Bij de B&B worden we hartelijk ontvangen. We slikken de teleurstelling van de ont
brekende ingeboude dvd-speler dapper weg en laven ons bij Restaurant Eigewijs aan een groente-lasagne. Na afloop nog een fotoshoot op het strand: Texel by night.
The voice kijken en snel inslapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten