Vandaag gaan we allebei met OV naar startplaats Meijel. Dat is het idee.
Maar alle 9292-schema's- schema's ten spijt loopt Wietske geheel vast door defecte treinen en onbekende spoorperikelen. Van 9.00 tot 10.45 uur vermaak ik mij in wakker wordend Meijel. Voor Spaanse prijzen drink ik bij de bakker op een barkruk een bekertje koffie. En het tweede bakkie neem ik in hotel Oranje pal tegenover de kerk. In dit "leukste" hotel van Limburg (het predicaat anno 2014 hangt boven de bar) kan ik heerlijk warm zitten, en gelukkig heb ik een boek bij me.
Om 11.00 gaan we dan toch op pad. De geplande 24 km zullen niet gaan lukken, omdat ik vanavond moet werken. We lopen zo hard als we nog nooit gelopen hebben, om de frustratie eruit te jagen.
De route is afgelegen: zandpaden door bossen, graspaden langs sloten en een stuk asfaltweg langs een lange vaart. Midden in het bos is een vennetje waar een zilverreiger heen en weer loopt in het water. Zijn maatje wacht in de struiken.
Een stuk stiltegebied lopen we ook in stilte. Maar ondanks de wildroosters hebben we geen wild gespot. Waar het wél bebouwde kom is, is de onmiskenbare lucht van varkensboerderijen. En ook wordt er net gier op het weiland gespoten waar wij pal langs lopen. Andere wandelaars zijn er vandaag niet. En de vrijwilligers die hier de markering onderhouden, zijn zorgvuldig geweest, maar moesten nog wel leren hoe de kwast te bedienen.
Aan het eind van deze wandeling worden we nog begluurd door een man op een paard. Is hij nou echt of niet??? Hij beweegt wel!! Maar hij heeft aan de achterkant maar een half been en halve arm...
We hopen over twee weken onze laatste etappe van het Hertogenpad te kunnen lopen. en vooral: dat het dan minder grijs is dan vandaag. Dan pakken we dan de 8 km erbij die we vandaag laten liggen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten