Het is eigenlijk nog maar kort geleden dat Wendeline en ik aan de wandel waren. Toen op het Maarten van Rossumpad, waarvan we binnenkort de laatste etappe hopen te lopen. Maar met het Utrechtpad zo dicht bij haar huis, én met ons beider zo grote wandelbehoefte, gaan we vandaag gewoon de paden op de, de lanen in. Werk of geen werk, druk of niet.
De Utrechtse Heuvelrug is de bestemming. Auto 1 bij De Tabaksschuur in Amerongen. Auto 2 bij het Leersumse Veld. Het is een prachtige route. We komen slechts 1 wandelaar met hond tegen. Voor de rest: donkere naaldbomen met groene mosgronden, open heide met eenzame bomen, kale loofbomen op heuvelachtige bladbedekte bodem, een enkele paddenstoel, een tikkende specht. De windstilte, de koude handen, maar warme zon. Heerlijk heerlijk. Wel een hard geknetter in de verte. Geen motorcrossers, maar bomenzagers. Natuurbeheer.. Het blijft een triest gezicht: de bomen met knaloranje stip die op de nominatie staan om gekapt te worden.
De etappe is uitstekend gemarkeerd. Heel afwisselend landschap. De horeca, het Berghuys, is op dinsdagen in de winter dicht. Nu drinken we onze warme chocomel na afloop van het wandelen bij Buitenlust in Amerongen. Buiten op het terras!!
Wat leuk om jouw wandelbelevenissen te lezen! Ik ben enige tijd geleden ook begonnen met het Utrechtpad en inmiddels in Veenendaal. Het is iedere wandeling genieten van de prachtige omgeving, wat is Nederland toch mooi.
BeantwoordenVerwijderenVeel Wandelplezier!