Witrijk - Riethoven (23 km)

Gelopen op woensdag 28 augustus 2019 met Emmeke (route)

Ontbijten om 07.00 uur met de supervriendelijke Koos.
Eitje mee voor onderweg en direct de natuur in. De vogeltjes zijn ook blij met de nieuwe morgen.
Ook vandaag spotten we weer op hertjes, maar we komen niet verder dan twee vrolijke bosmuisjes.
De lunchstop is vandaag bij Eersel op de Markt tegenover de carrousel. Brabant is wafel. Dat zijn ritueeltjes.
We kopen nog handige spulletjes bij de Wereldwinkel en de winkel ernaast. Wie had dat gedacht? Shoppen tijdens een LAW!
De laatste kilometers kiezen we voor het Pelgrimspad in plaats van het Grensladpad. We3 lopen dan minder over asfalt en hopen nog wat te herkennen van drie-en-een-half jaar geleden. Maar dat was in maart, dus de natuur was toen heel anders. Daar wijten we het maar aan dat we het totaal niet herkennen. In Riethoven stappen we op de bus naar Eindhoven. De onweerswolken boven ons hoofd ontploffen nog niet. Dat gebeurt pas als ik al lang en breed thuis ben.

Reusel - Witrijk (23 km)

Gelopen op dinsdag 27 augustus 2019 met Emmeke (route)

Geen getreuzel op naar Reusel. Hoe heet het ook is. Een zoveelste hittegolf. Wij gaan. Met zo min mogelijk bagage.
Het mais staat hoog. En we moeten sproeiers met slootwater ontwijken. En waar is iedereen?
Alleen bij een picknicktafel aan het Kanaal van Antwerpen-Turnhout-Dessel raken we aan de praat met een Vlaamse fietster met zonder fietsschoenen.  De bossen geven enige bescherming tegen de zon. En bij Abdij Postel zoeken we verkoeling onder de parasol met een koud drankje. Het klokje slaat elk kwartier. En we zitten hier goed.
Dan is het nog maar zeven kilometer naar ons einddoel van vandaag: B&B de Vrolijcke Bosmuis in Witrijk. We zijn gewaarschuwd dat de airco vandaag vervangen wordt. En dat dat juist in onze kamer plaats vindt. De unit wordt vervangen. Nou ja, gaan wij gewoon uit eten bij Het Wilde Zwijn. Met een snijbonenmachine bij de wc.
De garnalen zijn super lekker. Wat zitten we hier perfect op de grens van Nederland-Belgie. We voelen ons buitenlanders in eigen land. We zijn zo koel mogelijk gekleed in frisse jurkjes. En waarom kijkt iedereen naar ons?
Bij de B&B is het wachten tot de monteurs van het dak af zijn. Maar het is goed toeven in de tuin...totdat de stinkende hond komt.